Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP,CZYLIDLACZEGO
POWSTAŁATAKSIĄŻKA
KRZYSZTOFJANOSZKA
Dziwak,oszust,kuglarz,nienormalny–tesłowapadajączęstopod
adresemKrzysztofaJackowskiego,mimożeodnalazłciaławielu
zmarłych.Częstoteżsłyszę,żejegoopowieści„trącą
średniowieczem”,bomamyprzecieżXXIwiek,doskonałątechnologię,
wcałościodczytanykodDNA,przeszczepiamyorgany,latamy
wkosmos–atunaglewyrywasięktośtakiiopowiadaniestworzone
rzeczyoduchach.
Całyproblempoleganatym,żeczłowiekcorazbardziejutożsamia
swejestestwozciałemitym,cogofizycznieotacza.Natomiastcoraz
mniejjestnastam,gdzienaprawdęistniejemy–wnaszymwnętrzu,
jaźni.Przezto,żeidentyfikujemysiętylkoztym,cowokółnas,
cowidzimy,czegomożemydotknąć,stajemysięłatwymibezwolnym
„materiałemdoobróbki”.Każdegoranka,ledwootworzymyoczy,
wtelewizji,internecie,gazetachatakująnasbombyinformacyjne
–gdzieśktośkogośzamordował,gdzieindziejjakiśczłowieksię
powiesił,politykjechałpopijanemu,rozbiłsięsamolot,celebryta
pokażenam,jaksięubierać,Polacytoantysemiciihomofoby,księża
gwałcą…
Wyliczaćmożnabezkońca.Agdzieczasdlanassamych?Gdzie
równowaga?Gdziemiejscenanajważniejszązadumę–dlaczego
jestemicoczekamniepośmierci?Zistotymyślącej,czującej,
dociekającejdajemysięprzerobićnabezmyślne„odbiorniki”
i„magazynyinformacji”.Ajeśliczasemwtowarzystwieprzyjaciół
pragniemyporozmawiaćnatematduchowościczyżyciapośmierci,
szybkoodtakiegopomysłuodstępujemy,widzącwichoczach
zdumienie.Anużktóryśrzuci:„Przestań,niebądźśmieszny!”.
Takstajemysiępomałuopętaniżyciemmaterialnymiprzestajenas
obchodzić,dlaczegożyjemy.Wiemytylko,żemusimyposiadać,
zdobywać,zaczymśgonić…Leczniejestwykluczone,żenadejdzie
takidzień,gdyodczujemyjakiśniepokojącyból,któryniezniknie
przezkilkatygodni.Agdywybierzemysiędolekarza,tenobejrzy
wynikiipowie:„Przykromi.Mapannajwyżejtrzymiesiąceżycia”.
Zszokowaniwrócimydodomuipomyślimy:„Jakto?Coteraz?”.
