Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
EwaSławkowa
Strukturalistycznyparadygmatwjęzykoznawstwiedałpoczątek
nowemukierunkowibadańnadsłownictwempisarzy,którynazywam
tusemantyczno-syntagmatycznym.Reprezentujegoprzedewszyst-
kimniedocenionadotądwystarczająco,azapożyczonazsemantyki
strukturalnej(zkoncepcjiTriera,IpsenaiWeisbergera)metodaopra-
cowaniasłownictwatekstupolegającanaanaliziepólwyrazowych
(leksykalnych),niesłuszniespychanajakpiszeTokarskiprzezeks-
pansjękognitywizmunaobrzeżawspółczesnychbadańjakojedenznaj-
bardziejznanych„wytworów”strukturalizmujęzykoznawczego(zob.
Tokarski2001:591).
Koncepcjata,będącapróbąuporządkowaniasystemuleksykal-
no-semantycznegojęzykazapomocągrupowaniasłownictwawzbiory
jednostekleksykalnych,anastępnieszukaniaistniejącychzależności
międzyposzczególnymiskładnikamizbioru,okazałaswojąprzydat-
nośćtakżewbadaniachsłownictwatekstówliterackich.Wjęzykuar-
tystycznym,wwynikudziałaniakreatywnejfunkcjijęzyka,nierzadko
mamydoczynieniazaktualizacjąkonkretnychpóllubnajczęściejich
fragmentów,awichobrębieznietypowymizwiązkamimiędzypo-
szczególnymiskładnikamiorazzeswoistymukłademtychpólispo-
sobamiichłączenia(zob.Krygier-Łączkowska2002).
Ewolucjastrukturalistycznychmetodwlingwistyce,aprzede
wszystkimzadziwiającezjawisko,jakimjestwostatnichlatachrozwój
semantykijakokreślatenfenomenGrzegorczykowa(2001:9)ot-
warłyprzedbadaniamisłownictwapisarzynowehoryzonty,stworzy-
łyperspektywynowychmetodopisu,uzbrajającbadaczywcorazto
bardziejprecyzyjnenarzędziaanalityczne.
Wspólnedlaróżnychteoriisemantykistrukturalnejprzekonanie,
żewyrazwchodziwrelacjeznaczeniowezinnymiwyrazamiipowi-
nienbyćtraktowanyjakoskładnikwiększychcałościsemantycznych,
asamoznaczeniejestrozkładalneiskładasięzmniejszychkompo-
nentów,zaowocowałonagrunciebadańnadsłownictwemliteratury
wielomainteresującymidokonaniami.Stałosięszczególniecenną
wskazówkąmetodologicznądlapracpodejmującychpróbęrozpozna-
niazjawiskimechanizmówsemantycznychjęzykapisarza,wtym
przedewszystkimmetaforypoetyckiej.