Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Językipolityka
zajmującychsiętematykąpolityczną-tojednaknieposługująsięonitąwłaśnie
szczególnąodmianąjęzykawcelachidentyfikacyjnychczyizolacyjnych(atemu
przedewszystkimsłużąodmianyśrodowiskowe).Trudnodostrzecjakiekolwiek
przejawyhermetycznościwjęzykupolityki,zwłaszczażejednymzcelówautorów
tekstówpolitycznychjestdotarciedojaknajliczniejszegoijaknajogólniejszego
gronaodbiorców.Należyzatemuznać,żejęzykpolitykistanowiodmianęfunk-
cjonalnąjęzyka,choćnietaknklasyczną”,jakodmianaartystycznaczypotoczna
(sprawędodatkowokomplikujefakt,żejęzykpolitykiniejestwewnętrzniejedno-
rodnyimożnawnimodnaleźćelementyinnychstylów,jakchoćbyretorycznego
czypublicystycznego).Wwynikukilkudodatkowychzałożeńautorproponuje
następującądefinicjęjęzykapolityki:
językpolitykitofunkcjonalnaodmianajęzykaogólnego(prymarniewjegowarian-
cieoficjalnym),stosowanawtekstach,któresąwytwarzaneprzezśrodowiskopoli-
tykówiludziznimizwiązanych(doradców,rzecznikówprasowych,pozostających
nausługachpolitykówspecjalistówzdziedzinysocjotechniki,propagandy,re-
klamyitp.)orazdziennikarzyspecjalizującychsięwproblematycepolitycznej,są
adresowaneintencjonalniedowszystkichużytkownikówjęzykaogólnego,dotyczą
sferypolitykiiodznaczająsiędominacjąfunkcjiperswazyjnej(przyobecności-
wróżnychtekstachtejodmianywbardzoróżnymstopniu,wtymrównieżzerowym-
takżeinnychfunkcji,takichjakinformacyjna,ekspresywnaczyautoteliczna)20.
*
*
*
Zanimprzejdziemydocharakterystykipodstawowychcechjęzykapolityki,warto
nachwilęzatrzymaćsięnadkilkomaterminami,któreregularniepojawiająsię
wpracachdotyczącychtegozagadnienia.Poniżejpokrótceomówionezostaną
definicjeorazetymologiarzeczowników:retoryka,perswazja,propaganda,agitacja
imanipulacja.
20Tamże,s.20.Por.też:I.Kamińska-Szmaj,Słowa…,dz.cyt.,s.8.
24
