Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wykładniajęzykowaainnetypywykładni
17
jestjednakwpełniwłaściwąwskazówkądlainterpretatoratekstu
prawnego.
Dokonującwykładniprzepisówpolskiegoporządkupraw-
nego,interpretatorniemożewszakabstrahowaćodfaktu,że
wpolskimprawoznawstwiedominującąkoncepcjąnormypraw-
nejjestteorialingwistyczna,którazakłada,żenormaprawnato
wypowiedźjęzykowaprawodawcynakazującalubzakazująca
wsposóbjednoznacznyokreślonemuadresatowiwokreślonych
okolicznościachokreślonezachowaniesię(Zieliński2008:19,
Kotowski2017:139).Wpolskiejkulturzeprawnejpowszechnie
przyjmujesiębowiem,żetekstyprawnemającharakternorma-
tywny,niezależnieodpostacisłownej,wktórejzostałyprzezpra-
wodawcęsformułowanepodpostaciąprzepisów(Zielińskietalii
2009:34).Celemwykładnijestzaśustalenierzeczywistegozna-
czenianormprawnychzawartychwprzepisach(Zieliński2008:
257).Skorowięctekstyprawneformułowanewokreślonym
języku,anormaprawnamacharakterwypowiedzijęzykowej,to
równieżregulacjeprawnewinnosięodczytywać,uwzględniając
właściwościtegojęzyka.
Powyższakonstatacjajednakniewszystkojeszczewyjaśnia.
Wteoriiprawa,międzyinnymiwtokudyskusjinadtrafno-
ściąkoncepcjimożliwegoznaczeniajęzykowego,prezentowane
bowiempoglądy,żeznaczenieistniejejedyniewkonkretnym
kontekściekomunikacyjnym,ajegonośnikiemjesttekst,który
niemożebyćsprowadzonydosumyznaczeńposzczególnych
wyrazów.Znaczenieurzeczywistnionewkonkretnejwypowiedzi
(znaczenietekstowe)jestwięcjednorazowymfenomenem,dla
któregobadanianieistotneznaczeniatychsamychzwrotów
zawartewinnychwypowiedziach.Tekstniemazatemznacze-
niasamwsobie,ajedynymsposobemjegoustaleniajestbadanie
intencjinadawcy-ustawodawcy,czyliinaczejmówiącsposobu,
wjakiustawodawcarozumiałswójprzekaz.Wświetletejkon-