Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wykładniajęzykowaainnetypywykładni
19
słowasamewsobie,pozbawioneożywiającejjeintencji,niemają
mocy,anisemantycznegokształtu;niesąjeszczejęzykiem.Kiedy
ktośpowiadanam(jaktomająwzwyczajutekstualiści),żejest
wstaniezrozumiećsłowawoderwaniuodintencji,poczymzado-
wolonyzsiebieprzystępujedointerpretacjitekstu,totaknaprawdę
bazujejużnaintencji,którąbezwiedniezałożył.Ciągliterispacji
[ś]nieposiadanaturalnego,dosłownegoanioczywistegoznacze-
nia;posiadajedynieznaczenia(ajestichnieskończonailość),które
jawiąsięnamwwynikuzałożeniaróżnychintencji(Fish2006:110).
Poglądówtychniemożnajednakzaakceptować.Uznanieichza
słuszneskutkowałobybowiemodrzuceniemjednegozpodsta-
wowychzałożeńprzyjmowanychwpolskimprawoznawstwie,
tj.założeniaoracjonalnymprawodawcy,którywydającprzepi-
sy,kierujesiękonsekwentnieokreśloną,spójnąwiedząiupo-
rządkowanymiocenami,zmierzającdoustanowieniawformie
tychprzepisówzespołunormmającychsłużyćukształtowaniu
optymalnegozpunktuwidzeniajegooceniwiedzystanuspołe-
czeństwa(Ziembiński2001:162-163).Przyjęcietegozałożenia
wywołujeszeregkonsekwencji,awszczególnościtaką,żewpro-
cesieinterpretacjitekstuprawnegonależyzakładać,żeprawo-
dawcaznaiuwzględniaregułyjęzykapowszechnego,jakimsię
posługuje,ajeśliodnichodstępuje,toodpowiedniotozaznacza,
np.przezdefinicjelegalne.Innymisłowy,takpojmowanemupra-
wodawcyprzypisujesięmiędzyinnymiracjonalnośćjęzykową
(Ziembiński2001:163).Wiedzaracjonalnegoprawodawcyobej-
mujerównieżwiedzęoobowiązującychwsystemienormach
merytorycznych(Wronkowska1990:124),atomusiskutkować
przyjęciemprzezinterpretatora2,żeustawodawcaznatakżeza-
2Oczywiścieprzyświadomości,żezałożeniaoracjonalnościprawodaw-
cymającharakteridealizacyjny,kontrfaktycznyiwzruszalnyorazżeniesąone
jednakowosilne.Itaknaprzykładzałożenieoracjonalnościaksjologicznej
prawodawcyjestsilniejszeodzałożeniaojegoracjonalnościjęzykowej.To
