Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Jejpoczątkowonawetniezauważył.Niebyłatypem„zrobionych”,rzucającychsięwoczykobiet.
Nieprowokowałastrojem,zachowaniem,niepatrzyłazerotycznymwyzwaniemwoczach.Chyba
wogóleniebyławjegotypie,oiletakimiał.Najpierwusłyszałmiękkiizbytpoprawnyhochdeutsch4
owschodniejmelodiizdań.Szczupła,wysoka,choćitakniższaodniegoogłowę.Dymno-niebieski
żakiet,ciasnodopasowanywtaliiibiodrach.Długa,prostaspódnicaopiaskowymodcieniujej
włosów.Podszedłbliżej,zauważyłmocnerozcięcie,szczupłekostki.Podniósłwzrokitrafiłnaoczy.
Pomyślał,żewyglądająjaksrebrnepateryzebranewmuzealnejczęścipałacu.Niepotrafiłokreślić,
cogozaintrygowało.Aniwtedy,anipóźniejniezdołałtegonazwać.
Ktośprzedstawiłichsobie,chybamyślałaoczymśinnym,bozroztargnieniemzapytała,czyShell
jakstacjapaliw.Zapamiętałswojerozbawienie,gdywyjaśniał,żeniemanicwspólnegozkoncernem
anizangielskimznaczeniemidentyczniebrzmiącegosłowa.Odwdzięczyłsięjejkomplementem
natematwyjątkowościjejnazwiska.
–Wiem,wiem,niebrzmijakKowalskiiniemampojęciaskądHanaj.
Zezdumieniempomyślał,żeonsamrównieżniewieniczegooswoim.Nazwiskobyłoznim
zawsze,odurodzenia.Jednaztychoczywistości,którychnigdyniekwestionowałiniedociekał.
Przyniósłjejczerwonewino,potemjeszczejedno.Rozmawialiprzeznastępnągodzinę;stopniowo
tłumwypełniającywielkiesalewygłuszyłsięizlałwjednąszemrzącąmasębeztwarzy.Maxprzestał
zauważaćotoczenie.
Dotejporyszybkodecydował,ktomusiępodoba,aktonie.Idośćszybkopotrafiłwyczuć,czy
musięuda.Wiedział,żewbrewoficjalnymtrendomkobietypociągałojegoniecoobcesoweobejście
ipotrafiłnatymzagrać.Onazdawałasięniedostrzegaćtegorysujegocharakteru.Poruszałasię
winnejczęstotliwości,niewchodziławtypowekonwencjerozmowynaoficjalnychprzyjęciach.
Żadnegosłownegoflirtu,chociażbyjegomożliwości.
Bawiłgosposób,wjakiużywałaniemieckiego,jejzachwytniektórymisłowami.Mówiła,żewjej
ojczystymjęzykunieistniejeHaßliebe5,jajn6,Schadenfreude7.
–Jakopojęcietak,aleniejakonazwa.Tomusibyćbardzowygodnemócokreślaćtak
skomplikowanerzeczyjednymsłowem.Wsumietodziwne,wszystkietrzysąunasmocnowużyciu.
–Naprawdę?
–Niestety–podobałomusię,żemiaładystans.
–AtakaLibelle8,piękniebrzmi!–mówiłaradośnie.–AlboSpiegelei!Jajkonalustrzejest
poprostuśliczne!
–Nierozumiem…–byłzaintrygowanyjejentuzjazmem.
–Unasjestposadzone.
–Naprawdę?–Pochwiliobojechichotali,porównującwyświetlająceimsięwwyobraźniobrazy.
JajkoSelinysiedziałonaskrajukrzesła,wymachująccienkiminogami,jegohologramzponurąminą
zajmowałpółwięziennejpryczy.
–No,jaksiedzieć,tosiedzieć–wyjaśnił.
–Aha,jeszczeNervensage9!–Opisludzkichnerwówkrojonychręcznąpiłąubawiłgojakświetny
żart.Powiedział,żewróżyjejkarierękabarecistki,napodobieństwowieluinnychżyjących
zparodiowanianiemieckichdialektów.Potemcałasalausłyszałajegośmiech,gdyprzezswoje
przypadkiodmieniałaniemieckieimionawłasne.
–Naprawdętorobicie?ZnaszymHelmutemKohlemczyFassbenderem?
