Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
NiemniejwIzraelurozwinęłasięrzadkaforma
liberalnegopluralizmu,któryoczywiściegorzej
funkcjonujewokresiewojny,leczwczasachpokojudziała
całkiempoprawnie.Możnanadalwkręgach
artystycznychwyrażaćniesyjonistycznypunktwidzenia;
arabskiepartiepolitycznemogąbraćudziałwwyborach
parlamentarnych(podwarunkiemżeniepodważają
żydowskiegocharakterupaństwa)izawszemożnaostro
krytykowaćwybranychprzywódcówpaństwa.Wolność
słowaistowarzyszeńjestzachowana;istniejewięc
pluralistycznyichronionyobszarpubliczny.Dziękitemu
właśniemożliwabyłapublikacjaw2008rokuniniejszej
książki,którawywołałasporezainteresowanie,liczne
pytaniaiżywereakcje.
Ponadto,pewnaelitamedialnajużpewienczastemu
odesłaładolamusaniektóremitynarodowe.Całe
pokoleniedziennikarzy,publicystówikrytykówniejestjuż
skłonneżyćwetosieswoichrodzicówiwoliszukać
inspiracjiwNowymJorkuczywLondynie.Izraelskiobszar
kulturalnydostałsięrównieżwagresywneimadło
globalizacji–onarównieżzepchnęłanadalszyplan
legendysyjonistyczne,którymiżyło„pokolenie
budowniczych”.
Nurtintelektualnyznanypodnazwą„postsyjonizmu”,
choćmarginalny,zaznaczyłswojąobecnośćwróżnych
obszarachwiedzyistworzyłnowewyobrażenia
przeszłości.Izraelscysocjologowie,archeologowie,
geografowie,politolodzy,lingwiści,anawetfilmowcy
zburzylipodstawydominującejideologiinarodowej.Lecz
teprądymyśloweniedotarłydodziedzinywiedzyzwanej
„historiąnaroduizraelskiego”.Nahebrajskich
uniwersytetachniema„wydziałówhistorii”,leczsą,
itowcaleniejestprzypadek,„wydziałyhistorii
powszechnej”(dziedzinanauki,doktórejprzynależę).Nie
jesttodrobnyniuans,gdyżrównolegleistnieją,
itowsposóbcałkowicieodrębny,„wydziałyhistorii
naroduizraelskiego”.Moinajbardziejzacieklikrytycy
należądotejdziedzinyiichgłównyzarzut,pozakilkoma
