Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
„Filmykinowe,opartenascenariuszu,dotycząrzeczywistości,którąscenarzysta
19
20
P.Jaffe,dz.cyt.,s.43.
CytatzFranciscaBacona,wielo-
zobaczył,anastępniezapisałpoprzefiltrowaniuprzezwłasnedoświadczenie
krotnieprzywoływanyprzezAl-
inastawienie,awreszciezilustrowalireżyseriaktorzy.Filmydokumentalne
bertaMayslesa.Zob.JamesBlue,
zkolei–achodziofilmywzasadzienieme,któremogązawieraćsekwencje
ThoughtsonCinémaVéritéand
DiscussionwiththeMaysles,„Film
udźwiękowionesynchronicznie–wybierająobrazyidźwiękizrzeczywistości,
21
22
Comment”1965,Vol.3,No.2,s.25.
P.Jaffe,dz.cyt.,s.43.
UlrichGregor,Leacockoderdas
aniekiedyrekonstruująrzeczywistewydarzeniawichnaturalnymotoczeniu.
Następnierealizatornadajetemumateriałowispójnąformę,którazapomocą
KinoderPhysiker.UlrichGregorim
komentarza«tłumaczy»rzeczywistośćodbiorcy.
Gesprächmitdemamerikanischen
FilmakerRichardLeacock,„Film”
Natomiastkinobezpośrednieopierasięnarejestracjiżyciatakiego,
23
24
25
1966,No.1,s.14.
G.Bachmann,dz.cyt.,s.13.
Tamże,s.16.
JamesS.Lipscomb,Correspon-
jakiejestwdanymmomencieprzedkamerą”19.
Strukturawszystkichtychwypowiedzi–iinnychimpodobnych–powtarzasię.Za
każdymrazemprzeciwstawiasięstaremunowe,przyczymowo„stare”polegana
denceandControversy,„Film
Quarterly”,Winter1964,Vol.18,
zafałszowywaniurzeczywistości,nakontrolowaniujej,napodporządkowywaniu
26
No.2,s.62.
PatriciaJaffe,EditingCinémaVé-
jejkoncepcjirealizatora,nadominacjisłowa–awięcmyśli–nadobrazem,czyli
rité,„FilmComment”,Fall1965,
samąrealnością(bądź–wniektórychujęciachDrewa–emocjami).Mniejprzy
Vol.3,No.4,s.43.
tymważnejest,ojakigatunekkinachodzi,bowtenczyinnysposóbcharakte-
rystykadotyczywszystkiego,copojawiałosięnaekranieprzedrokiem1960:
filmufabularnego,dokumentalnego,anawetdziennikarstwatelewizyjnego.
Temuwszystkiemuprzeciwstawiasię„nowe”,awięcformację,którapokazuje
rzeczywistośćtaką,jakaonajest„bezpomyłkiczypogmatwania,bezsubstytucji
czyszalbierstwa”20.
Tegoogólnegopotępieniauniknęlinielicznifilmowcy,wtymzwłaszczajeden
–RobertFlaherty.Dlaniegotwórcykinabezpośredniegożywiąnieograniczony
szacunek.„KinobezpośredniewyrosłowprostztradycjiFlaherty’ego”,odktórego
Leacock„nauczyłsięsposobunawiązywaniakontaktuzbohateremorazsztuki
obserwacjiominimalnymstopniuingerowaniawrzeczywistość”–stwierdza
PatriciaJaffe21.OFlahertymwsamychsuperlatywachwielokrotniewypowiada
sięrównieżLeacock.Jeszczewielelatpóźniejbędziegobroniłprzedzarzutami
rekonstruowaniarzeczywistości.OpróczLeacockaokazjonalniewróżnychwy-
powiedziachpojawiająsięnazwiskatwórców,zktórymifilmowcybezpośredni
odczuwająpokrewieństwo,tacyjakMorrisEngelczyFonsIanelli.RichardLeacock
wjednymwywiadziewymieniafilmnajmniej,wydawałobysię,spodziewany
–Turksib,twierdząc,żebyłtopierwszyfilm,któryobejrzał,iżepamiętazniego
każdykadr22.Wyznanieto,szokującewkontekścieinnychwypowiedziLeacocka,
rzucajednakciekaweświatłonajegotwórczość.ZkoleiPatriciaJaffe,wska-
zującwswoimartykulenarozmaitekorzeniekinabezpośredniego,wymienia
włoskineorealizm,atakże,corównieżzaskakujące,garśćnazwiskklasyków
dokumentalizmuperswazyjnego,takichjakLorenz,IvensczyGrierson.Sąto
KiNobEzPośrEDNiE1960–1963...........................................20
