Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Boy,czujęsię,jakbyśmywszystkichszpiegowali–powiedziała
Violet,ogarniającwzrokiemogromtelewizyjnychekranikówtużprzed
nią.ZnajdowałasięwśrodkuMózgu.
MózgbyłnajnowszymwynalazkiemWilliamaArchera.No,może
nieażtaknowym,bopowstałtużpotym,jakupadłoPerfect,czyli
prawieroktemu.Zzewnątrzprzypominałczarnepudłoibyłwielkości
szopynanarzędzia.PobokachMózguznajdowałysięczarnerolowane
bramy,któremożnabyłopodnieśćibezproblemudostaćsię
dociasnegownętrza,żebycośnaprawić.Płaskidachpokrytybyłsetką
niewielkichczerwonychiczarnychstożków.
Mózgmieściłsiętużprzedschodamiratusza,przyulicyEdwarda.
RatuszznajdowałsięwsamymcentrumMiasteczkaiWilliam
stwierdził,żetonajlepszemiejsce,żebyMózgmógłodbieraćsygnały
zewszystkichgrządekzoczokwiatami.
PoupadkuPerfectWilliamArcherposadziłnaulicachMiasteczka
mnóstwogrządekzoczokwiatami,którepełniłyrolęwartowników.
„Miejskisystemmonitoringu”,powiedziałWilliam,kiedypierwszyraz
przedstawiłswójpomysł.Oczokwiatybyłyżywymioczami,które
przesyłałyto,cowidziały,sygnałamidoMózgu,atenzamieniałowe
sygnaływobrazy.
