Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CałaniemalludnośćWileńskawysypujesięnaulicę,
zajmujekościół,galerięizalewaogromnąprzestrzeń
odOstrejBramyprawieażdoratuszowegoplacu.Acała
bramaicałaulicarzęsiścieiluminowanazdająsięprzez
teogniewyrażaćpowszechnyzapałserckuTej,której
opiekiświętosięobchodzi.Nieszporyodbywająsię
wkościele.PoichukończeniuKapłancelebrujący,zwykle
biskupWileński,pontyfikalnieubrany,wchodzi
doOstrobramskiejkaplicy.Artyścicoprzedniejsi,jakich
Wilnoposiada,wykonywająlitanięprzytowarzyszeniu
orkiestrymiejscowej.Modlitwawznosisiępodniebiosa,
biciekilkunastutysięcysercjej
wtóruje”[2].ZaprzyjaźnionyzMoniuszkąTomaszZan,
współzałożycielTowarzystwaFilomatów,wjednym
zlistówdokompozytorazwróciłmuuwagęnaniski
poziomoprawymuzycznejowychnabożeństw,sugerując
jednocześniewliściez8grudnia1846rokunapisanie
„porządnegoakompaniamentu”dośpiewanychprzez
wiernychpodOstrąBramąlitanii.Moniuszcenietrzeba
byłotegodwarazypowtarzać.Wtensposóbpowstały
LitanieOstrobramskie
dotekstówwjęzykułacińskim,
nachórigłosysoloweztowarzyszeniemorkiestry.
Składająsięnanie:
ILitaniaF-dur
,
IILitaniaF-dur
,
III
Litaniae-moll
oraz
IVLitaniaC-dur.
Nafenomenkultuostrobramskiegoobrazuzwracał
uwagęrównieżStanisławTarnowski,pisząc:„Nie
częstochowskietobogactwaiwspaniałości,tamMatka
Boskanaswojejwysokiejgórze,wswojejobronnej
fortecy,wswojejwspanialejkaplicy,wyglądajakkrólowa
wmajestacie.Tu,wtychprostychbiałychmurach,wtej
ciasnejprzestrzeni,wtymotoczeniuubogim–wygląda
jakwwięzieniu,wucisku,wprześladowaniu.
Niematuanimarmurów,anipereł,nikamieni,ani
