Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
byłonicoryginalnegoaniwichkłótniach,ani
wpostępowaniu.Tesamesłowa,tesamegestyitesame
towarzysząceimuczucia.Tylkoświadomośćniemożności
porozumieniasiębyłacorazgłębszaicorazgłębszebyło
zniechęceniedotego,codawałojakąśtamszansę
ratunku.
Wiedzionaraczejintuicjąniżrealizmem,wiedziała
ażnadtodobrze,żenicsięniezmieni.Żekompromis,
jeszczejedenkompromis,zapewniconajwyżejnajakiś
czasobecnystanrzeczy.Żenieprzyniesieporozumienia,
ajedyniezawieszeniebroni.Tawalkabyłabowiem
prowadzonazczymś,conapozórnieokreślone
irozrzucone,jakpaciorkipowielorakichzjawiskach
codziennegobytu–nietylkoich,alecałego
społeczeństwa,bytuszaregotłumu–tu,wczterech
ścianachichdomu,przybierałokonkretnykształt.
To„coś”byłojakmitycznysmokijaksmokzatruwało
swymjademcorazbliższekręgiichlabiryntu,ażtrucizna
dotarładosamegośrodkaiswymsmoczymzębem
ukąsiłaichrodzinęwsamoserce.
Jakdotegodoszło,żeotolabirynt–zjegotajnymi,
przytulnymikorytarzamiibezpiecznymikątami–nagle
otwarłsięiukazałswojezbrukanesmoczymjadem
wnętrze?Otwarłsięileżałpokornie,poddanyostatniemu
krokowistopy,którastrzaska,zgnieciegojakmuszlę?
Teraz,pozbawienijegoosłony,biegająnadzy
ipokrwawieni,wprzerażeniuigoryczy,zapominając
odzieciach,któretakżejużsąbezdomne.
Terazkażdeznich,niepomnenalosdrugiego,starasię
znaleźćdlasiebieazyl.Tylkoczytojestjeszczemożliwe?
Jakiżonamogłabyzapewnićsobieazyl?Pisanie?Bzdura.
Zpodziwemizabobonnymlękiem,zeświadomością
własnejmarnościmyślałaoLondonie,żepotrafiłpisać
codziennieokreślonąliczbęgodzin;oGalsworthymijego
wspaniałymironicznymstylu;oDostojewskimijego
odwadzegrzebaniawnajplugawszychwarstwachduszy
ludzkiej,odwadzewydobywaniaprawdyoczłowieku,
odwadzeobalaniamitów;oJoysieijegodoskonałej
