Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Art.426
DziałIX.Postępowanieodwoławcze
miniższychinstancjiipostępowaniemodwoławczymtoczącymsię(np.naskutek
środkaodwoławczego,októrymmowawart.547§3infine)przedSądemNajwyż-
szym.Równieżargumentarubricaprzemawiazaodniesieniemwyjątków,októrych
mowawart.426§2,dotreściobuwskazanychwyżejnormwyrażonychwart.426
§1.Dodatkowoprzemawiazatympoglądemtreśćart.430§2infine,któramusia-
łabybyćuznanazaustawowesuperfluumprzyprzyjęciuzałożenia,żeodżadnego
rodzajuorzeczeńwydanychprzezSądNajwyższywtokupostępowaniaodwoław-
czegonieprzysługujenwewnętrzna”drogapostępowaniaodwoławczego.Cosięzaś
tyczypostępowaniakasacyjnego,stwierdzićnależy,jeśliprzyjąćtakąjakwyżej
opisanastrukturęart.426§1,wówczasrównieżwstosunkudotegowłaśnietrybu
postępowaniaustawa-wodniesieniudotrzechrodzajówpostanowień-nstanowi
inaczej”,atozuwaginatreśćart.426§2wzw.zart.518.Trzebajednakżeprzy-
znać,przedstawioneargumentynaturyjęzykowejmogąbyćodnoszonejedynie
dopostanowieńoprzeprowadzeniuobserwacji,ozastosowaniuśrodkazapobiegaw-
czegoorazonałożeniukaryporządkowej,którezapadająwSądzieNajwyższymnpo
razpierwszy”wtokupostępowaniaodwoławczegolubwtokupostępowaniakasa-
cyjnego.Wżadensposóbniemogązaśbyćodniesionedopostanowieńwtymsa-
mymprzedmiocie,któreSądNajwyższywydaje,orzekającnpierwszoinstancyjnie”
(awięcnp.wpostępowaniuwznowieniowymprowadzonymnapodstawieart.544
§2).Wtymzakresieniesposóbbowiemwyczytaćztreściustawy,abynstanowiła
onainaczej”,azatembydopuszczałaśrodekodwoławczyodorzeczeniaSąduNaj-
wyższego(takteżzasadnieprzyjąłSądNajwyższywpostanowieniuz12.10.2010r.,
IIIKO68/09,LEXnr843484).Wkonsekwencjinależałobyprzyjąć,przytymsa-
mymrodzajudecyzjipodejmowanejprzezSądNajwyższyrazprzysługiwałabyspe-
cyficznanwewnętrzna”drogapostępowaniaodwoławczego,innymzaśrazemdroga
takabyłabywykluczona.Przeczytozałożeniuracjonalnościustawodawcy.Dlatego
teżważkieracjenaturyfunkcjonalnejisystemowejprzemawiajązatezą,odorze-
czeńwydanychprzezSądNajwyższy,adotyczącychmateriiokreślonejwart.426
§2,zażaleniejednaknigdynieprzysługuje.Dwiekwestieniewątpliwe.Popierw-
sze,ustawodawca-zapewnewsposóbniezamierzony-stworzyłswoistąpułapkę
interpretacyjną.Zapoglądemopartymnawykładnijęzykowejopowiedziałsię
m.in.T.Grzegorczykwewszystkichwydaniachswegokomentarza(odwyd.Izroku
1998,s.837,poostatnie,tj.wyd.Vzroku2014,s.1134),azatemtakżewokresie,
gdySądNajwyższyzajmowałprzeciwnestanowisko,orazR.A.Stefański,Podmioty
uprawnionedokierowaniakonkretnychpytańprawnychwsprawachkarnych,
PiP2000/9,s.37-38.StanowiskopośredniezajęliP.Hofmański(red.),E.Sadzik,
K.Zgryzek,Kodeks…,t.2,2011,s.725orazP.Hofmański(red.),E.Sadzik,K.Zgry-
zek,Kodekspostępowaniakarnego,t.3,Komentarzdoartykułów468-682,Warsza-
wa2012,s.363,stwierdzając,przepis§3niedotyczypostanowieńSNwydanych
wtokupostępowaniakasacyjnego(nawetjeśliuwzględnisiętreśćart.518),natomiast
gdyorzeczenieSąduNajwyższegozapadawtokupostępowaniaodwoławczego,wów-
82