Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jegorękę,odrzucago.Chłopiecjestteżświadkiempróby
samobójczejmatki,któraprzedawkowałaleki,
byzatrzymaćprzysobiemężczyznę.
StanpsychicznyWolnickiejpogarszasięjeszcze
bardziej,gdyjejmążwrazzkochankąginąwpożarze
staregomagazynu.Nieznajdujewspółczuciadla
poparzonegosynaanisłówuznaniaczywdzięczności
zajegopróbęratowaniaojca.Skoncentrowananaswoim
cierpieniuniedajedoniegoprawaPiotrowi–odzieraich
kontaktyzwszelkichpozytywnychuczuć,potrafijedynie
strofować.Postrzegagojakosynaswegoojca,czyli
zapowiedźprzyszłychzdradiupokorzeń.Skupiacałą
wściekłośćnadziecku,traktującjejakpozbawionyemocji
obiekt,którynależystalestraszyćnieuchronnąkarą.Nie
znajdujedlaniegolitościprzyopatrywaniupoparzonych
pleców–wiedząc,żesprawiamudotkliwybólzrywaniem
płatówskóry,celowododajejeszczeprzestrogę:
„Pamiętaj.Nigdyniebądźtakijakojciec”(S01O01,
22’45).Widząc,żePiotrznalazłwsekretarzykuwisiorek
zaniołem,któryjejmążpodarowałkochance,uderza
gowtwarzirzucanapodłogęzesłowami:„Módlsię
zajegoduszę,bonapewnojestwpiekle”(S01O01,
25’50).Zpowodupostępującejchorobypsychicznej
zdarzajejsięzapominaćośmiercimęża,więctłumaczeń
zajegociągłe„łajdaczeniesię”oczekujeodsyna.
PolatachWolnickaodzyskujekontaktzrzeczywistością
incydentalnie.Widać,żeczasamichciałabycoś
powiedzieć,skomentować,bypochwilijednakpoddaćsię
iwrócićdomilczącegootępienia.GdyrozpoznajePiotra,
jegoobecnośćjestdlaniejdojmującoobojętna.Byćmoże
trwaniewstuporzesprawiło,żejejstosunekdosynanie
zmieniłsięnawetwtedy,gdyzacząłzabijać–nietylko
wiedziała,żestałsięseryjnymmordercą,aleistarałasię
mupomagać,przechowującnarzędziazbrodni,zacierając
śladyzabójstw,niszczącdowodyiutrudniającśledztwo.
Tak,jakbymordowanieprzezsynaatrakcyjnych
blondynekprzypominającychkochankęmężabyło
naturalnąkolejąrzeczy.Pozostajeniewzruszonanawet
wtedy,gdyPiotrprzyznajewprost,żezabijadlaniej,
