Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
10Historiapolitykimonetarnej
Innenajważniejszeargumentyprowadzeniapolityki„celuinflacyjnego”,prezen-
towaneobecnieprzezwiększośćekonomistówipraktykówzbankówcentralnych,
sąnastępujące
1:
1.
Krótkookresowapolitykamonetarnaukierunkowananaograniczeniekrótko-
terminowychwahańgospodarczych(pozawyjątkowymisytuacjami,np.szoków
podażowych)niejestskuteczna.
2.
Wdługimokresiepolitykamonetarnamożeoddziaływaćwyłącznienainflację
(wzasadzieniemabezpośredniegowpływunainnecelemakroekonomiczne).
3.
Wyłącznieniskainflacjamożewpływaćnaszybkiwzrostgospodarczyiniskiebez-
robocie.Zatemosiągnięcieniskiejinflacjijestwarunkiemkoniecznymrealizacji
innychważnychcelówgospodarczych.
WlatachsześćdziesiątychXXwiekudominowałpogląd,żepolitykamonetarna
skuteczniewpływanaograniczeniebądźzwiększeniepopytuwkrótkimhoryzoncie,
awięcograniczeniekrótkoterminowychwahańgospodarczych.KrzywaPhilipsa(1958)
pokazywała,żewiększezatrudnieniemożnaosiągnąćprzywyższejinflacji.Wielueko-
nomistów,np.SamuelsoniSolow(1960),byłozwolennikamiaktywnieprowadzonej
politykimonetarnejifiskalnej(activistspolicies)ukierunkowanejnaosiągnięciepełnego
zatrudnienia.Wartojednakpodkreślić,żeaktywnieprowadzonapolitykagospodar-
czaniezdołałazapobiecuciążliwymrecesjomzlat1973-1974oraz1981-1982iwręcz
sprzyjałapresjiinflacyjnej.Politykamonetarnanieeliminowałacyklugospodarczego.
Wpraktycenależyrozróżniaćpomiędzycelemogłaszanymprzezbankcentralny
acelemaktualnierealizowanym.
1
B.S.Bernanke,T.Laubach,F.S.Mishkin,A.S.Posen,InflationTargeting:LessonsfromtheInternationalExpe-
rience,PrincetonUniversityPress,2001,cz.2.
