Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zpowrotemzsunęłymusięnaczubeknosa.
– Wi...witamy!Witamy!–zająknąłsięWielkiRachmistrz.
–WitajcieWielkiSekretarzu!–rzekłtubalnymgłosemWielki
Inwentaryzator,poczymskierowałswojespojrzeniekuWielkiemu
Strażnikowi,dopieropodłuższejprzerwieodezwałsięponownie.
–WitajcieWielkiStrażniku!
–Ijawitampana,panieWielkiInwentaryzatorze–odparłczłonek
Partiizaledwienamomentodrywającwzrokodplakatu:–Ipana
również,panieWielkiRachmistrzu.
–Naturalnie...naturalnie!–powiedziałniewiedziećczemu
Rachmistrz.
Inwentaryzatorusiadłodrazu,nieczekającnanikogo.Natomiast
jegotowarzyszstanąłzakrzesłem,jakbyniepewnyczymożezająć
swojemiejsce.
–Proszęsiadać,paniekolego–zachęciłgoSekretarziwrócił
doswoichobliczeń,jakbyodniechceniadodałjeszcze:–Nieco
naostatniąchwilę,alejednakoczasie...Nietak,jakcoponiektórzy...
–Szanownykolego...–bąknąłtymczasemWielkiRachmistrz
wstronęWielkiegoInwentaryzatora...–Jeszczetego...chciałem...
odnośniesprawy,którąomawialiśmy...tej,którą...przedwejściem...
WielkiStrażniknieznaczniezwróciłgłowękuzagadniętemuprzez
Rachmistrzakoledze.
–Toniejestnajlepszymoment,szanownykolego–odparłWielki
Inwentaryzator,zerkającznaczącokuStrażnikowi.–Zarazzaczynasię
posiedzenie.
– Ale,niewiem...–zaczerpnąłpowietrzaRachmistrz.
–Wiem–uśmiechnąłsięzirytacjąInwentaryzator.–Zachowujcie
siękolegojakustaliliśmy.Zachowujciejakdotejpory.Wrócimy
dotejsprawypóźniej.
– Notak...–przytaknąłRachmistrz.
– Właśnietak–przytaknąłInwentaryzator.
WielkiStrażnikudał,żewogóleniezainteresowałsiętąwymianą
