Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
episkopatów–małoktórezetknięciekobiet
zinstytucjonalnymKościołemnieskończyłosię
wostatnichpięćdziesięciulatachrozczarowaniem.
NaraziekwestiawładzyrysujesięwKościelekatolickim
dośćprosto:mająwswoichrękachmniejniżjeden
procentjegowiernych,czyliordynowanimężczyźni.
Ta„grupatrzymającawładzę”duchowąiadministracyjną
samasięrekrutuje,pozanadzoremresztywiernych:
przyjmujekandydatówdoseminariów,dopuszczaich
doświęceń,wybieraspośródnichbiskupów,kardynałów
iwreszciepapieża.WładzawKościelesprawowanajest
pozanami,pośródnieprzejrzystychnominacjiizależności
orazprzyniemożliwościpociągnięcia
doodpowiedzialnościtych,którzyjejnadużywają.
Czasemjestdelegowana,gdyzabraknierąkdopracy,
zawszejednakpodkontroląhierarchiizłożonejzsamych
ordynowanychmężczyzn.
Popatrzmywięctejwładzynaręce.Comożemy,
aczegonie?Comusiałobysięzmienić–wprawieczy
wgłowach–żebywspółrządzenieKościołemprzez
świeckich,takżekobiety,byłomożliwe?Wdobie
kościelnychskandali,którychistotąjestnadużycie
władzy,toniesąśmiesznepytania,wobecktórychmożna
przejśćobojętnie,leczraczejfundamentalnewołanie,
byuczestniczyćnarównychprawach
wewspółkształtowaniuKościołaijegoobecności
wświecie.
Krótkateoriakościelnejwładzy
GdymówimyoudzialewewładzywKościele,doktórej
odostępzabiegająkobietyiświeccymężczyźni,tak
naprawdęchodziomożliwośćwspółtworzenianietylko
wspólnoty,lecztakżeziemskiejinstytucji.Trudno
uczestniczyćwkształtowaniuKościołaijegożyciu,kiedy
rolaświeckich–choćdowartościowanawostatnich
kilkudziesięciulatach–jestwciążnierównatemu,jak
Kościółkształtowaćmogąduchowni.Kiedymówimy
„Kościółjest…”,„Kościółpowinien…”,„Kościółuważa…”,
najczęściejmamynamyślipapieża,biskupówiksięży,
