Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Krakowskiedziełapomocowe-zwiastunypracysocjalnej
27
OArcybractwieMiłosierdziaiformachjegodziałaniabyłajużwcześniej
mowa13.DziałalnośćTowarzystwaDobroczynności,którezajmowałosię
przedewszystkimprowadzeniemplacówekcałodobowych,zostanieprzed-
stawionawdalszychrozważaniachpoświęconychfunkcjonowaniuopieki
stacjonarnej.Pozostajewięcdoscharakteryzowaniadziałalnośćtrzeciego
podwzględemliczbyczłonkówstowarzyszenia,którebyłokrakowskąko-
mórkąrozwijającegosięprężniewwielukrajacheuropejskich,amającego
swekorzenieweFrancji,ruchuwincentyńskiego.Członkowietegoruchu,
postępujączawskazaniamiswegopatrona,św.WincentegoàPaulo,który
wyznawałzasadę,żemiłosierdziepowinnobyćnietylkohojne,aleiroztrop-
ne14,funkcjonowaliwramachwyraźnieokreślonejstrukturyorganizacyjnej,
którejnajniższy,aleinajważniejszyszczebelstanowiłatzw.konferencja.Wa-
runkiemprzynależnościdokonferencjibyłowyznawaniewiarykatolickiej
ipewnaniezależnośćfinansowa,niezbędnadowpłacaniakwotwymaganych
dorealizacjijednegozcelówstatutowych,tj.materialnegowspieraniapo-
trzebujących.Przyprzyjmowaniukandydatównaczłonkówzwracanotakże
uwagęnaichcechyosobowe,istotnezpunktuwidzeniazdolnościdonawią-
zywaniakontaktuzprzyszłymipodopiecznymi,takiejakcierpliwość,uprzej-
mość,łagodność.Wskładkonferencjiwchodzili:prezes,sekretarz,kasjer
izwykliczłonkowie.Konferencjefunkcjonowałynajczęściejprzyparafiach,
ajeśliwdanejmiejscowościbyłoichwięcej,stawałysięogniwemtworzonego
wówczaswyższegoszczeblaorganizacyjnego,tzw.radywyższej.
RuchwincentyńskizainicjowałoficjalnieswądziałalnośćwKrakowiepod
konieclatsześćdziesiątychXIXwieku15.Wlatachsiedemdziesiątychistniały
13
Wtymmiejscumożnajedyniedodać,żew1884r.obchodzonouroczyście300-le-
cieistnieniatejzasłużonejkonfraterni,którawówczasliczyła230członkówidysponowała
12przeznaczonyminaróżneceledobroczynnefunduszami,zaśodpoczątkuistnieniazgroma-
dziławswychszeregachponad5000krakowian(3325bracii1884siostry)(Polkowski1884:
326).NowąinicjatywąArcybractwabyłouruchomienietaniejkuchniprzyul.św.Tomasza,
wktórejstołowałasię-wedługokreśleniaJ.Badeniego-narystokracjaubogich”
,tj.studenci,
rzemieślnicy,szwaczki(Badeni1897:113).
14
Praktycznymwyrazemtejroztropnościwinnobyćróżnicowanieformpomocywza-
leżnościodkondycjiubogich,wśródktórychmożnawyodrębnićczterykategorie:1)niemo-
gącychpracowaćzpowoduwieku,kalectwalubchoroby-tychnależyutrzymywać,dającim
wszystko,czegopotrzebują;2)zarabiającychponiżejmożliwościzaspokojeniapodstawowych
potrzeb-tymnależymaterialniepomagać;3)bezrobotnychniezwłasnejwiny-tymnależy
umożliwićpracę;4)nieumiejącychpracować-tychnależywyuczyć(Towarzystwośw.Wincen-
tegoàPaulo.Jegozałożenie,rozwójidziałalność1933:3).
15
Jeszczewcześniejpowstałytudwastowarzyszeniażeńskiekierującesięwswejpracy
charytatywnejzasadamiwywodzącymisięzideiwincentyńskiej,amianowicie:Stowarzysze-
niePańMiłosierdzia,założonew1855r.zinicjatywykasztelanowejFelicjiWężykowej,oraz
TowarzystwoPanienEkonomek,założonew1860r.zinicjatywyhr.CelinyWodzickiej.Cechą
szczególnątegodrugiegobyłopomaganiepotrzebującympoprzezwkładwłasnejpracy,pole-
