Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mieściłsięsklep.
Wiesławposłusznieskierowałswojekrokizapupilem
iserdeczniepozdrowiłpracującąwogrodziesąsiadkę.
Przezostatniekilkadniwłaśnietamnajczęściejwidywał
Marię.
–Pewniewtensposóbpróbujesobieporadzićzwłasną
traumą,którejniedawnodoświadczyła.Adotego
wszystkiegojeszczetenwieczniepijanyHenryk.–
Wiesławznównagłoswypowiedziałswojemyśli,poczym
skierowałwzroknadomstojącynaprzeciwkotego,
wktórymmieszkałaMariazmężem.Wokniedostrzegł
nieznacznyruchifalującąfirankę.ZpewnościąJanina
rozpoczynakolejnydzieńodstaniawokniewnadziei,
żeStanisławnaglewyłonisięzzazakrętuiwróci
dodomu,jakbynigdynicsięniestało.
–Biednastoitakcałymidniamiodmiesiąca.–
Wiesławowizrobiłosiężalkobiety.Wkońcuzdnia
nadzieńzostałasamazcóreczką.–Onabezmęża,
acórkabezojca–westchnął.–Chodź,piesku,idziemy
wstronęsklepu,tokupimyświeżebułeczkinaśniadanie.
PrzysklepieWiesławzauważyłkolejneogłoszenie
ozaginięciusąsiada.Zastanowiłgofakt,żesłużbynic
ztymnierobią.PrzecieżnazwaMilicjaObywatelska
doczegośzobowiązujeiobywatelepowinnibyć
najważniejsi.Coprawdapokilkudniachodzniknięcia
Stanisławafunkcjonariuszechodzilipookolicyipytali
sąsiadów,czyniezauważyliczegokolwiek.DoWiesława
równieżprzyszli,aleakuratniemógłimwżadensposób
pomóc.DopierocowróciłzrodzinązOleśnicyodsiostry,
gdziewspólniespędzaliWielkanoc.Krystyna,jegożona,
chciaławyprawićświętawkameralnymgronie,tylko
wetrójkę,aleTereskatakbardzozapraszała
iprzekonywała,żenareszciebędziewięcejczasudla
