Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przygotowaćwyszły.
–Mojadroga,wyglądaszwspaniale,auśmiechdodajeciurody–rzekła
zaprobatą.
–Dziękuję,pani.Twesłowasątakiemiłe.–NagleIrinazrobiłasię
poważniejszaizlekkopochylonągłowąpowiedziała:–Muszęcisiędo
czegośprzyznać,królowo.
–Słuchamcię,mojadroga.
–GdywróciłamdopałacupoucieczcedoGrecji,powiedziałamfara-
onowi,kimjestem.Wybaczmi,aleniemogłamukrywaćprzedwładcą
prawdy,apozatym...
–JakzareagowałRamzes?
Irinauciekłaspojrzeniem.
–Powiedział,żeowszystkimwiedział.Raczejniebyłzły,bowyznał
mimiłość.
–Nocóż–powiedziałakrólowamatka.–Skoroniebyłzły,toznaczy,
żewybaczyłnamtokłamstewko.Noidźjuż.Faraonniemożeczekać.
Irinaukłoniłasięiwyszłazgłównejsali.„Idędociebie,Ramzesie.Cze-
kajnamnie”.
TymczasemfaraonRamzesleżałnałożuwswojejkomnacieiczekałna
ukochaną.Jegosercebiłojakszalone.Pochwilidrzwijegokomnatylekkosię
uchyliły.Ramzespopatrzyłzasiebiezniecierpliwościąipodnieceniem.Wstał,
chciał,bytojegoIrinazobaczyłaodrazupootworzeniudrzwi.Właściwieto
zdziwiłogo,żenajpierwnieweszlistrażnicy,byzawiadomićgooprzyjściu
kobiety,aleszybkozapomniałotym.Osobazadrzwiamipołożyłapalcejednej
rękipodrugiejstroniedrzwi,potemwysunęłanogę.NamiętnośćwRamzesie
rosła.Sylwetkapostacistopniowopojawiałasięwprogukomnaty.
–Twojaulubienicaprzybyła.
