Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Погодина”.ZazgodącaraMikołajaI,wtakisposób,abyuhonorowaćtwórcęzbioru,zostały
oznaczoneksiążkizakupioneprzezImperatorskąBibliotekęPublicznąodPogodina
93
.
Pierwszazużywanychwnaucenazwkodeksupochodziodostatniegojegoprywatnego
właściciela,akademikaiprofesoraUniwersytetuMoskiewskiego,znanegohistorykaMichai-
łaPetrowiczaPogodina(МихаиилПетрoвичПогoдин,1800-1875).Drugazostałaużytadla
upamiętnieniaksięciaStefanaCzetwertyńskiego,którywedługwszelkiegoprawdopodobień-
stwanakazałjegosporządzenie
94
.
Jakokolekcjahistorycznanieposiadałonswojejodrębnejnazwy.Miałazatoczęść
historycznazbioru.Woryginalenazywałasięona:nLetopisecRuskajaKronikaknjażenija
Rossyjskoho”
95
.Podejrzewamyprzytym,żebyłtotytułnadanywXVIIw.
Wmanuskrypciezawartesą:a)prawiecałośćtekstuPowieściminionychlat(bezutraco-
negopoczątku),odsłów:nмирьсłгрекы”;b)Latopiskijowski(łączniedok.255v.);c)Kro-
nikahalicko-wołyńska(k.255v.-323v.).Dziękiinformacjizawartejwrękopisiekrakowskim
dowiadujemysię,żewkońcukodeksuznajdowałsięjeszczefragmentStaregoTestamentu
(najpewniejchodziourywekzKsięgiEstery,analogicznie,jakwrękopisiechlebnikowskim).
Manuskryptprzepisanyzostałzkodeksuchlebnikowskiego,oczymświadczątesamelek-
cje,cowzwodziez50./60.latXVIw.,zawierająceidentycznyrozkładpajerków
96
.Wedługsłów
zachowanychwrękopisiekrakowskim,księgęanonimowykopista,działającynapolecenie
ks.S.Czetwertyńskiego,skończyłprzepisywać23III1621r.wŻywotowie.Ztegosamego
źródładowiadujemysię,żedo1758r.należałdozmarłegowówczasbazylianina,ks.Osci-
mowicza
97
,zaśw1778r.oddanyzostał-niewiadomoprzezkogo-wręceks.Aleksandra
Czetwertyńskiego
98
.Niejestteżjasne,jakikiedytrafiłdozbiorówM.P.Pogodina.W1852r.
wramachtejkolekcji,obokinnych2019rękopisów(wtym23kodeksówlatopisów),manu-
skryptzostałzakupionydoImperatorskiejPublicznejBiblioteki
99
.
V.Ермолаевскойсписок(Rękopisjermołajewski),Российскаянациональная
библиотeкавСанкт-Петербурге,шифрF.IV.231.
100
Byćmoże1711r.Rękopispapierowy.Rozmiary30,5x19,5cm.Kartnumerowanych312
+dwienienumerowane(dwiezprzodui1wkońcukodeksu).
Stanzachowaniakartogólniebardzodobry.Najegoocenęniewpływajązabrudzenia,za-
gniecenia,rozdarciaidrobneubytki.Niemająonejednakabsolutniewpływunaczytelność
tekstu.Jestonzapisanybrunatnymczyczarnymatramentem.
93
ИмператорскaяПубличнaяБиблioтекaзастолѣтъ1814-1914,подłред.Д.u.Koбеко,Санкт-Петербургł
1914,s.238.
94
Wedługzgodnejopiniiświadczyotymniezachowanawkodeksiepogodinskim-czetwertyńskim,leczznajdującasię
wspisanymzniegokodeksiekrakowskimnotkasporządzonaprzezkopistę(zob.opiskodeksukrakowskiego).
95
96
BCzart,sygn.122,k.864.
A.A.Шахматов,Историярусскаголетописания,t.2,s.111.
97
98
Nieudałosięnamzidentyfikowaćtejosoby.
BCzart,sygn.122,k.1.
99
OтчетъИмператорскойПубличнойБиблioтекиза1852годъ,Санкт-Ппетербургł1853,s.22,32-33,37.Został
uznanywpobieżnymopisiekolekcjizarękopisXVw.inazwany:.тописьKиевскаяиBoлынская”.Zakolekcję
właścicielowizapłaconoolbrzymiąsumę150tys.rubli(ИмператорскaяПубличнaяБиблioтекa,s.237).
100
J.Knysz(ФрагментиневiдомогоспискаИпатi.вськоголiтопису,[w:]ГаличинатаBолиньудобусередньовiччя.
До800-рiччязднянарожденняДанилаГалицького,Львiв2001,с.99)uważa,żewarchetypiekodeksujermołajew-
skiegobyłbardziejsprawny(pełniejszy)tekst.JaksamjednakzaznaczaniekorzystałzrękopisuBundura/Jarockiego.
26