Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RupertzDeutz
WSTĘPDOKSIĄGOTRÓJCYŚWIĘTEJIJEJDZIEŁACH
OileobliczeMojżeszawszędziepromieniejeblaskiemnaskutek
rozmowyzBogiemidlategomusiałonprzypomocyfiguratywnych
słówzakrywaćznaczenieswejmowy,wyrażaneprzezoblicze,otyle
wstworzeniuświatajego[1]blaskjesttakpotężny,żewszyscy
synowieIzraelażadnąmiarąniemoglibygoznieść,gdybynie
owinąłgogrubszymsplotemliteryniczympieluszkami
niemowlęctwa.Opowiadanambowiemnatyle,naileczłowiek
mógłtopojąćzewspomnianejrozmowyzBogiemoowych
niewypowiedzianychnarodzinachSynaBożego,októrych
wKsiędzeDawidasamBógOjciecmówi:„Wydałosercemojesłowo
dobre,śpiewampieśńmojąkrólowi.Językmójpióropisarzaprędko
piszącego”(Ps44,2)[2].Alewyliczatakżeowychsiedemduchów
Bożych,którychdziśświętyKościółkatolickiujrzałzesłanych
nacałąziemię,mianowicieduchamądrościirozumu,ducharady
imęstwa,duchaumiejętnościipobożnościorazduchabojaźniBożej.
Agdybynapisałtowszystkimotwarcie,bezżadnejzasłony,takjak
terazgłosisiętowszędziepocałymświecie,odkądJezuszostał
uwielbiony,aDuchzesłanyiprzeztomożemy„odkrytymobliczem
patrzećwzwierciadlenachwałęPańską”(2Kor3,18),tobez
wątpieniaukazałbyimtwarznazbytrogatąizbytwielkąjasność
Bożą,którejoczyichniemogłybyznieść.Onjednakroztropnie
przesłoniłobliczeswezasłonątakiejlitery:„RzekłBóg:Niechsię
stanie.Istałosię”(Rdz1).Siedemkroćrzekłisiedemkroćupodobał
sobiewdobruswegosłowa,siódmegozaśdniaodpoczął.Pozdjęciu
zasłonyprzekonaszsię,żeto,copowiedział:„RzekłBóg:Niechsię
stanie”,jesttymsamym,comówiOjciecwKsiędzeDawida:
„Wydałosercemojesłowodobre”(Ps44,2)albocoJanEwangelista
powiedziałoSłowie,że„napoczątkubyłouBogaiBogiembyło,
iwszystkoprzezniesięstało”(J1,1.3).AsiedempostaciJego
dobregodziełatosiedemdniBożych,boOjcieczdobrociswojej,
którąjestsiedmiorakiDuchŚwięty,zrodziłtoSłowozeswegoserca,