Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
costałosięlacanowskąortodoksją.Wyrastazunikalnegoducha
francuskichlat60.,wktórymstarszeelementyfenomenologiiczy
heglizmuspodznakuKojève’ałączyłysięzmarksizmem,
psychoanalizą,aprzedewszystkimzestrukturalizmemwjego
rozmaitychwersjach,bywspólniestworzyćnowąnaukęoczłowieku
ikulturze,oscylującąpłynniemiędzysocjologią,historią,
lingwistyką,antropologią,psychologiąifilozofią.Izanurzającą
jewszystkiedodatkowowsosiepolitycznejkontestacji.
Nieprzypadkoworozdziałpoświęconypoczątkomwłasnejdrogi
intelektualnejwKondycjihistorycznejGauchettytułujeLamatrice
deMai68–wjegoprzypadkumamybowiemdoczynienia
zrzeczywistą„matrycą”,kreatywnympolemintelektualnych
możliwości.Jaksampisze:„Zachowałem[ztamtychczasów]projekt
zunifikowanejnaukioczłowieku,języku,nieświadomościihistorii,
któryówcześnieniemalsięziścił”[3].To„niemal”odsyładopewnego
paradoksu:dlaGauchetabowieminspirująceokazałysiętyleżsam
projektiprogram,coichostatecznefiasko,fakt,że„tazadziwiająca
eksplozjabadań,jakanastąpiławciągudwóch,trzechlat,skończyła
sięstraszliwymuczuciemporażki”oraztrwającympóźniejcałelata
„intelektualnymmarazmemwnaukachhumanistycznych
ispołecznych”[4].Żeto,copodpióremFoucaultazadziwiało
oryginalnością,ucałegolegionujegonaśladowcówraziłojużtylko
repetytywnościąibrakiempolotu.Napoziomiepolitycznymzaś
pokrótkimokresie„estetycznegoitwórczegoentuzjazmu”,jak
określagoGauchet,nastąpiłpowrótdoideologicznegodogmatyzmu,
znanegozwcześniejszej,stalinowskiejjeszczeepoki,ateraz
wzmocnionegojedyniedodatkamiwnoszonymiprzezróżnejmaści
goszyzmy.
DziełoGauchetamożnazatemrozumiećjakozarówno
kontynuację,napoziomieprojektuiprogramu,owegoducharoku
’68,któremuwroliojcówzałożycielipatronująLévi-StraussiLacan,
jakipróbęnieustannegokrytycznegorozliczeniaznim,rozliczenia,
którewedleautoraKondycjinaszersząskalęnigdynienastąpiło:
„Teoretycznybólgłowypokolenia’68[...]jestpunktemwyjścia
ipodskórnymczynnikiemtego,conazywamykryzysemnauk
humanistycznych.Kryzysemniezwyklegwałtownym,
