Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
bowynikającymztego,żeparadygmatstrukturalistyczno-krytyczny
nigdyniezostałpoddanykrytyceanizakwestionowanysamwsobie.
Osłabłiwyszedłzmody,aleutrzymywałsięzewzględunainercję
systemuakademickiego.Najzręczniejsi,choćbyBourdieu,potrafili
sięprzystosować,aletradycyjnemetodypowoli,krokpokroku
odzyskiwałydawnąprzewagę.Niewyciągniętojednakżadnych
wnioskówztejklęskiwsposóbotwarty,publiczny
iprzemyślany”[5].Gaucheta,którydo„majowego”entuzjazmu
otwarciesięprzyznaje,przedowymbólemgłowyuchroniły,jaksię
wydajedwaczynniki.Popierwsze,napoziomieintelektualnego
wpływu,związkizantystalinowskimodłamemlewicy,czyli
środowiskiemskupionymwokółpisma„SocialismeouBarbarie”oraz
postacitakichjakCorneliusCastoriadisiClaudeLefort.Podrugie,
późniejszewejścieworbitęjedynegochybaliczącegosię
intelektualnieśrodowiskaliberalnegoweFrancji,skupionegowokół
CentrederechercheRaymondAronwparyskiejÉcoledesHautes
ÉtudesenSciencesSociales.Gauchetnawiązujebliskiezwiązki
ztakimipostaciamijakPierreManent,FrançoisFuretczyPierre
Nora,stającsięostrożnymwprawdzieikrytycznym,alejednak
sympatykiemtradycjiliberalnejiliberalnegosposobumyślenia,czego
świadectwembędziewydaniew1980rokuwyborupismBenjamina
Constanta,jednegozpatronówtejtradycji,zobszernąprzedmową,
stanowiącąjednązciekawszychpróbkrytycznegousytuowania
liberalizmunaideologicznejmapieXIXiXXstulecia[6].
Napoziomieczystejteoriinatomiastelementem,który
niewątpliwieodróżniaGauchetaodtakwielu,skądinądpodobnych
doniegointelektualistów,dlaktórychformacyjnewydarzenie
stanowiłMaj68,jestto,żewpewnymmomencienapotyka
onnaswojejdrodzereligię.Itoniejakoegzystencjalneźródło
inspiracjiczy,zdrugiejstrony,przedmiotdemaskatorskiejkrytyki,
odktóregomożnasięwygodnieodbić,leczjako„zwyczajny”
przedmiotintelektualnegonamysłu,jakofundamentalne,niemożliwe
doominięciadatumhistorii,którekonieckońcówokazujesięmatrycą
wszystkiego,conaprzestrzenidziejówdokonujesięwpolityce,
społeczeństwie,anawetgospodarce.
