Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
delareligion,icojestjegowłasnąwersjąowej„drogiducha
kuwolności”.
Podrodzedokonujesięoczywiściecałyszeregskomplikowanych
przemianizwrotów,którychniesposóbtuszczegółowoopisywać,
aktórychanalizawypełnianiezwyklegęstąnarracjęOdczarowania
świata:rozrostpaństwdopostacikosmologicznychimperiów,
którychwładcarościsobiepretensjedobyciajedynymprawomocnym
pośrednikiemmiędzyniebemaziemią,rywalizacjamiędzywładzą
duchownąiświecką,owocującanaetapiezachodniegośredniowiecza
ewidentnąjużautonomizacją(takżewaspekcieekonomicznym)sfery
świeckiej,napięciemiędzypogańskązasadąumocowaniaboskości
wświecieaścisłątranscendencjąBogajudeochrześcijańskiego,
mająceswojepolitycznekonsekwencje,dylematmesjanizmujako
próbyrozwiązanianapięciamiędzyuniwersalizmemjedynegoBoga
apartykularyzmemluduwybranegoitd.WszystkotoGauchet,
wzgodziezeswojąwyjściowąambicją,starasięopisywać
jednocześnienadwupoziomach:strukturyiwydarzenia–
strukturalnejdeterminacji,gdziewgręwchodząrozmaiteczynniki
naturyglobalnej(rozpadipowstawanieformpolitycznych,zasada
imperialna,kościołyjakowspólnotyusytuowanezarazemwewnątrz
inazewnątrzorganizacjipolitycznejitp.)orazświadomościaktorów
zdarzeń,kierującychsiępartykularnymizkoniecznościdążeniami.
Toheglowskienapięcienigdyniezostajezniesione,ainterakcja
międzypoziomamipowodujedodatkowe„zagęszczenie”narracji.
Wtejdialektycznejwizjichrześcijaństwozajmujesiłąrzeczy
pozycjękluczowąjako„religiawyjściazreligii”,apogeumpotęgi
transcendentnegoBoga,którewistociejestaktemjegoabdykacji
narzeczpolitycznejcałościzłożonejzautonomicznychpodmiotów.
WschemacieGauchetanastępcąreligii,mówiącwdużymskrócie,
stajesiębowiempolityczność–tasama,któratkwigdzieś
uprapoczątkówrelacjiimmanentne-transcendentne,izarazem
zupełnieinna,bowyzbywającasięstopniowoheteronomicznej
zależnościidysponującawłasnązasadąlegitymizacjiwpostaciLudu
ijegodecyzji.Wtymsensiepodmiotludzkiwjegozbiorowym
wyraziejestnastępcąpodmiotuboskiego,dziedziczącymdefacto
