Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zeświatem.Stądbierzesięnajwiększecierpienie.Poezja,wzorem
religii,jestwtejwięzizakorzeniona,jednakwprzeciwieństwie
doreligiimożestaćsięnarzędziemjejodrzucenia.Źródłapoezji
tkwiąwprzedfilozoficznymprzywiązaniu,którepoezjapogłębia
iwzmacnia.Dlategopoeta-filozofjestdoskonałympośrednikiem
międzyprzywiązaniemdoświataapragnieniemodrzuceniałączącej
nasznimwięzi.Radośćiprzyjemnośćpłynącezpoematu
Lukrecjuszamającharakterpoważny,analogicznydoprzyjemności
płynącejzdziełaTukidydesa[15].
OKSIĘDZEI
Mówiącorzeczach,sprowadzamyjedociałpierwszych(I,59).Ciał
pierwszychniemożnapoznaćbezpośrednio,leczwyłącznie
podążającwgórę(lubidącwdół).Ktotejdroginieprzeszedł,
odwołujesięwswoichopisachrzeczywistościdobogów.Nasze
dotychczasowewnioskidotyczącepierwszegoetapudrogikugórze
możnawogólnymzarysieprzedstawićnastępująco.Początkowo
ludzieznajdująsięwewładzyprzodków.Ichdziałanieopierasię
nazałożeniu,żeprawdaidobropokrywająsięzprzekazanąimprzez
przodkówtradycją.Człowiekotwarty,którydziękipodróżompoznaje
różnesposobymyślenia,zaczynawtętożsamośćwątpić.Ale
ponieważwszystkieludyprzynajmniejniektóreelementyswojego
obrazuświatawywodząodbogów,wciążzachowujewiaręwich
istnienie.Następnyetapdrogikugórzezależyzatemodrefleksji,
któraniepojawiasiędziękipodróżom,leczwspoczynku.Jejistotę
stanowizrozumieniesprzecznościmiędzydziałaniemaboską
szczęśliwością.ZjakiegośpowoduLukrecjusznieodwołujesiędotej
teologicznejmyśli,rozpoczynającwykładoprawdzie.
Jegoopisnaturyotwierastwierdzenie,żenicnigdyniepowstaje
zniczegozasprawąbogów.TymsamymLukrecjuszsprzeciwiasię
poglądowi„śmiertelników”wywodzącychodbogówzdarzenia,
którychprzyczynniepotrafiąustalić.Lukrecjusznietwierdzi,
żewszystkodziejesięzjakiejśprzyczyny.Toludzieuznajątego
rodzajuzasadęzapewnik,takjakuznajązaoczywistośćistnienie
rzeczy.Problemdotyczywyłączniesprawczościbogów,czyteż,
