Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
Rozdział2.Klasycznakryptografia
13
A
N
0
14
O
B
1
15
C
2
P
16
D
Q
3
17
E
R
4
18
F
5
S
19
G
6
T
20
H
U
7
21
V
8
I
22
W
9
J
10
23
K
X
11
24
L
Y
12
25
M
Z
Zilustrujetomałyprzykład.
Przykład2.1.Załóżmy,żekluczemszyfruprzestawieniowegojestK=11,atekstem
jawnymjest
wewillmeetatmidnight.
Najpierwprzekształcamytekstjawnynaciągliczbcałkowitych,korzystajączokreślonych
powiazań,iotrzymujemy:
22
4
0
19
22
12
8
8
11
3
11
13
12
8
4
6
4
7
19
19
Następniedodajemy11dokażdejwartości,redukująckażdąsumęmodulo26:
7
11
15
4
7
19
22
22
23
15
15
23
19
14
24
19
17
18
4
4
Nakoniecprzekształcamyciągliczbcałkowitychnaliteryalfabetu(znaki),otrzymując
szyfrogram:
HPHTWWXPPELEXTOYTRSE.
Abyodszyfrowaćzaszyfrowanytekst,Bobnajpierwzamienigonaciągliczbcałkowitych,
następnieodejmie11odkażdejwartości(redukującmodulo26),anakonieczamieniciąg
liczbcałkowitychnaznakialfabetyczne.
'
UWAGA0Wpowyższymprzykładzieużywamywielkichliterdlaszyfrogramuimałychliter
dlatekstujawnego,abypoprawićczytelność.Zrobimytorównieżwinnychmiejscach.'
Jeślikryptosystemmamiećpraktycznezastosowanie,powinienspełniaćokreślone
właściwości.Informacyjniewymieniamyterazdwieztychwłaściwości.
1.Każdafunkcjaszyfrującae
Kikażdafunkcjaodszyfrowującad
Kpowinnybyćmożliwe
doobliczenia.
2.Przeciwnik,widzącciągszyfrogramuy,niepowinienbyćwstanieustalićkluczaK,
któryzostałużyty,aniciągutekstujawnegox.
Drugawłaściwośćdefiniujedośćogólnikowopojęcienbezpieczeństwa”.Próbaobliczenia
kluczaK,gdydanyjestciągszyfrogramówy,nazywanajestkryptoanalizą.Zauważmy,
żejeśliOskarpotrafiokreślićkluczK,tomożeodszyfrowaćytakjakBob,używającd
K.
