Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
46
KULTURAORGANIZACJI-GENEZA,PROBLEMY
,PERSPEKTYWY
tylkonsubkulturysąwyspamijasności”
.Wtakimprzypadkubadasięoficjalną
nfasadę”
,jakączłonkowieorganizacjiprezentująobcym,anastępnieodkrywasię
teelementy,któredoniejniepasują(subkulturyhoryzontalneiwertykalne).
Jeszczeinnepodejściereprezentująbadaczemarzącyoprzejęciupalmy
pierwszeństwawśródanalizującychkulturęorganizacyjną-toadwokacifrag-
mentaryzacji.Wedługnichinterpretacjeniesąanitrwałe,aninietrwałe,ani
konsekwentne,aniniekonsekwentne,relacjamiędzynimijestzłożona,czasem
pełnaprzeciwstawieńiniejasności.Konsensusniejestdanysubkulturom,ludzie
raczejuzyskująkonsensusnachwilęwtymczasowychnsojuszach”(por.Martin,
Frost,O’Neill2006:729-732).
WPolsceraczejspotykanosiętylkoztympierwszymprzypadkiem,
pojawiłosięzbytmałobadańzpozycjidyferencjacjiczyfragmentaryzacji-to
wzmacniałoprzekaznakazuokreślonegokształtu,scenariuszatransformacji,
intensyfikowałopoczucie,żerzeczywistośćjestjedna,awektorzmianjedynie
słuszny.Żewszystkojestwporządku.Tutajwsukursprzyszłapopularność
ideineoliberalnychzprzekonaniemokonstytuującychładsiłachrynkowych,
ozbawczejhegemoniikorporacji.
Tetrzyperspektywysąjeszczewujęciuautorówopracowaniaanalizo-
wanepodwzględempodziału,któregokryteriumstanowiąinteresyreprezento-
waneprzezbadaczy.Wielestudiówuważanychzaobiektywnetoprobiznesowe,
aszczególniepromenedżerskiebadania.Nadrugimbiegunieznajdująsiębada-
niakrytyczne.Autorzytychdrugichmówiąoautorachpierwszych(szczególnie
tychreprezentującychpodejścieintegracyjne),żezaprzedalisięujęciumene-
dżerskiemu.Achodziraczejoto,byopostrzeganiekulturypytaćszeregowych
pracowników,anietylkowyższeszczeblezarządzania,bosilna,jednolitakul-
turatonarzędziekontroliiopresjiwobeczwykłychczłonkóworganizacji(por.
Martin,Frost,O’Neill2006:733-734).
RobertGoffeeiGarethJoneswpodręcznikuokulturzeorganizacyjnejargu-
mentują,żerelacjewliteraturzedotyczącejtegozagadnieniasąniedostatecznie
opisane.Proponująmacierz,wktórejróżnenspołecznearchitektury”tworzą
odrębnekulturyorganizacyjne.Autorzywykładająichzdaniemnajważniejsze
czynniki,którewzmogłyzainteresowaniekulturąorganizacyjnąwlatachosiem-
dziesiątychubiegłegowieku.Wedługnichsąto:akademicyreprezentujący
naukiozarządzaniuipraktycy(np.konsultanci)dostrzegającywtedypotrzebę
koordynacjizagadnieńpodniesionychprzezglobalizacjęwielkichorganizacji
iwyzwania,jakiestawiałotoprzedkonwencjonalnymiśrodkamistrukturalnej