Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
częśćpopierałamłodegokrólaijegopochodzącązza
północnejgranicymałżonkę,zkoleidrugaczęść
opowiadałasięzatym,bykoronędziedziczyłmłodszy
okilkalatbratkróla–ten,któregoLosobdarzył
magicznymtalentem,takjakjegomatkę,poprzednią
królową.
Ten,któremuAntoinettemiałaterazsłużyć.
Jeszczekilkalattemu,gdysytuacjawrodzinie
królewskiejbyłabardziejnapięta,zadawałasobiepytanie,
któregozbracibypoparła:starszegoczyobdarzonego
magią.Konfliktbyniezaistniał,gdybywszystkopotoczyło
sięzgodnieztradycją.Tonajstarszedzieckokrólewskiej
paryzawszebyłoobdarzanemocąinigdydotądnie
zdarzyłsięwyjątek.Ażdodnia,wktórymnarodziłsię
ValiantCorvus,pierworodnysyn,pozbawionymagicznego
talentu.Antoinettenierazsłyszałarozmowy,wktórych
wyrażanoobawę,żemagiaCorvusówzniknęła.Umarła.
Okazałosię,żeLoswybrałdrugiegozarcyksiążąt
–Fiyonna.
–Kiedymiałabymzacząć?–spytałaniepewnie.
–Zatydzień–oświadczyłakrótkopaniOesterberg.
–Spotkamysiętujeszczekilkarazy,żebyomówić
wszystkietwojenoweobowiązki.–Antoinetteprzytaknęła
bezsłowaiczekałanadalszepoleceniaprzełożonej.
Kobietauniosłajedyniebrwi.–Niewyglądasz
naszczęśliwą–zauważyła.
–Tozaszczyt,pani.
Rzeczywiście,jakaśczęśćniejtakuważała.Icieszyła
się–porazkolejnyzostaładoceniona.Niewieleponadrok
temuzostaławyróżnionaprzezhrabinęAriete,która
regularnieodwiedzałapałacizakażdymrazemżyczyła
sobie,bytowłaśnieAntoinettepełniłarolęjejpokojowej.
Najwyraźniejhrabinadarzyłająsympatiąizaufaniem.
Spośródcałejsłużbytowłaśniepokojoweznajdowałysię
najbliżejarystokratów,dlategoteżAntoinettestarałasię
