Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
BIEGI
–ataktułowiem-zawodnikwostatnim
maćnakrótkimodcinku,gdyżpracującena
krokuprzedliniąmetywykonujeHwy-
pełnejintensywnościmięśniemogą,wwyni-
rzut”tułowiawprzódwrazznogąwyma-
kugwałtownejzmianycharakterupracy,ulec
chowązjednoczesnymprzesunięciem
kontuzji(naciągnięcie,naderwanieitp.).
ramionwtył;głowawtymprzypadku
możebyćpochylonawprzódlubod-
Technikabieguna200m
chylonawtył;akcentwysunięciaklatki
piersiowejzawodnikawprzód.Jestto
Dystans200m(wporównaniudo100m)
najczęściejstosowanysposób(ryc.7);
jestniecotrudniejsząkonkurencjąwlekko-
atletycznychbiegachkrótkich.Składasię
natokilkaistotnychelementów.Jużsam
startodbywasięwodmiennysposób,gdyż
blokstartowyustawionyjestpoprawej
stronietorubiegu(częśćzewnętrznatoru
wodniesieniudośrodkastadionu;ryc.4).
Kolejnatrudnośćpoleganaprzebiegnięciu
pierwszych100mpołuku(wirażu)bieżni.
Biegpowirażujesttrudniejszyniżpopro-
Ryc.7.Atakliniimetywbiegusprinterskim(technika
stej,gdyżnazawodnikadziałasiłaodśrod-
najbardziejpowszechna)
kowa,powodującdodatkowąutratęenergii
najejpokonanieizaburzającwłaściwyrytm
bieguczykoordynacjęwczasiebiegu
24.
–atakbarkiem-zawodnikwmomencie
Powyższe
trudności
powodują
efekt
atakuliniimetywysuwaprawylublewy
wolniejszegopokonaniapierwszych100m
barkwprzódzjednoczesnymskrętem
wporównaniudodrugiejczęścidystansu
tułowia
22;
wbieguna200m.
–przebiegnięciemety-zawodniknalinii
Kolejnymutrudnieniemtegodystansu
metyniewykonujeżadnychdodatko-
jestprzejściewjegopołowiezbiegupo
wychruchówpozakontynuacjąbiegu
łukudobiegupoprostej.Tenfragmentpo-
napełnejszybkościlubtzw.wyłączonej
winienodbywaćsiębezzakłóceńkoordy-
szybkościrozpędu
23.
nacyjnych,rytmuczypłynnościbiegu.Wy-
magaonzatemodzawodnikadużychumie-
Fazazatrzymaniazametą.Pozakończe-
jętnościtechnicznychikoordynacyjnych
25.
niubiegubardzoistotnymelementemjest
Podczasbiegupokrzywiźnietoru(wpierw-
swobodnewytracanieprędkościikontynu-
szejczęścibieguna200m)stopypowinny
owaniebiegujeszczeprzezkilkametrów.Nie
byćustawionejaknajbliżejwewnętrznej(le-
należypofiniszugwałtowniestaraćsięzatrzy-
wej)częścitorunaliniirównoległejdoniej.
22
Sposóbwymagającydużychumiejętnościkoordynacyjnych.Stosowanyniecorzadziejprzezzawo-
dników.
23Tęformęzakończeniabieguzauważasięnajczęściejuzawodnikamającegoznacznąprzewagęnad
przeciwnikamilubwbiegacheliminacyjnych,gdziewyniknieodgrywaznaczącejroli,aliczysięnp.miejsce
zajętenamecie.
24Zawodnikbiegnącpołukumusipochylićciałowkierunkuwewnętrznejczęścitoru,abytęsiłęrówno-
ważyć.Jestonatymwiększa,imzawodnikbiegnieszybciej,posiadawiększąmasęciałaczyteżwiększajest
krzywiznatoru(malejeonastopniowoodpierwszegodoostatniegotoru),jakrównieżzależyodczęstotliwości
idługościkroków.
25Zpunktuwidzeniarywalizacjijesttoodcinekbiegu,którywpełniuwidaczniaodległościpomiędzybie-
22
gającymizawodnikami,gdyżkończysiębiegpołuku,naktórymzawodnicybyliustawianijedenprzeddrugim
