Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
24
Wprowadzenie
identyczny(jakoukład!)zukładempuer:puella::puer:puella(znowuzproporcjąobej-
mującąmówiącegoaimówiącegob).Atenostatniukład(łaciński),możemyuznaćto
zaprawdę,zostałrzeczywiściewykorzystanywczyimśautentycznym„zrobieniuczegoś
zwyrażeniemizkimś”.(Przyjmujęponadto,jakorzeczelementarną,żeDzrobie-
nieczegośzwyrażeniem”trzebarozumiećjakoobecnerównieżtam,gdzieczynności
podlegajągrupywyrażeń,wyrażeńzużytkowanychwspólnie,wjakiejśkonkatenacji.)
Odnotujmy,żewpodanejtucharakterystyce(wyrażenia)(jakoelementu(kodu))
zawierająsiętakieniezbędnedotycząceichimplicata,jak,wpierwszejkolejności,ich
(mnogościowość)i(powtarzalność/odtwarzalność[ergo:strukturalnaidentyczność]
wróżnychokurencjach),wśladzatym,(ichwystępowaniewukładachproporcjonal-
nych),(ichpoliczalność/dyskretność),następnie,(przemieszczalność)(jakwzapisie
elektronicznym),dalej,(niesprowadzalnośćdozjawiskodbieranychwdoznaniach
zmysłowych),awreszcie:(rozpoznawalnośćintersubiektywna),(tematyzowalność/
(cytowalność),(stosowalność[nieegocentrycznie]międzyosobowa).Wszystkotora-
zemskładasięnaswoistepodobieństwowyrażeniadoosobymówiącej(jaknato
zwracałuwagę,wszczególności,A.W.Schlegel(1815-1818).Podobniebrzmiwerset
zPismaŚwiętegogłoszący,żesprawdzianemczłowiekajestto,copowiedział.Ztym
współbrzmizkoleimyślPeirce)a,zgodniezktórąosobęludzkąkonstytuujecałokształt
tego,copowiedziała.Por.też,wtymzwiązku,aforyzm:habentsuafatalibelli.Całośćtej
charakterystykidasięsformalizowaćwterminachelementarnych.Niepodejmujętu
jednaktegozadania(wpewiensposób,preliminaryjnie,starałemsiętozrobićwar-
tykuleAB2004).Podanaobecniecharakterystykajestwystarczającodystynktywna
iuchwytnadlakażdego.NaprzykładpozwalaonanaodróżnienieskinieniagłowąDna
tak”iDnanie”jakodwóchautentycznychwyrażeń(czylielementówkodu:skinienia
tesąróżne,dlaprzykładu,wjęzykupolskimiwjęzykubułgarskim)od,powiedzmy,
Dpłaczliwościgłosu”jakoindywidualnegosposobuzachowaniamówiącego.Płaczliwość
artykulacjimownejniejest(wyrażeniem)dającymsięscharakteryzowaćtak,jaktego
dokonałemwyżej.(Oczywiściesamwyrazpłaczliwośćtojednozwyrażeń.)
Dlaprzybliżeniazaproponowanegoglobalnegoujęciaspecyfiki(kodu)i(wyrażenia)
-wyrażeniajakoelementuwieloelementowego(kodu)-dobrzejestzwrócićuwagęna
to,żeczyjeśczystofizjologicznieufundowaneDwymamrotanie”wyrażeniawgłębokim
śnieniejest(opisanymwyżej)(zrobieniemczegośzparą{wyrażenie;ktoś}.
Wtymogólnymrozważaniumówiącymowyrażeniachikodachnaturalno-ję-
zykowychtrzebauniknąćuproszczeniazwiązanegozkluczowymwnaszymobrazie
pojęciemkodunaturalno-językowego,uproszczenia,najakienarażanasskojarzenie
tegopojęciazpotocznymwyobrażeniemostrooddzielonychodsiebiepojedynczych
kodówzichtotalnieodrębnymiwyrażeniamiskładowymi,kodówoznaczanychta-
kiminazwami,jakDjęzykpolski”,Djęzykangielski”itd.Wistocierzeczymamydo
czynieniazmnóstwemsubkodów,któreprzecinająsięzesobąteoriomnogościowo,
tworzącwpewiensposóbuporządkowanerodziny(sub)kodów,nazywanepotem
kodamilubjęzykaminaturalnymi(jednąztakichrodzinjestDjęzykpolski”).(Tękwe-
stięprecyzowałemwksiążceAB2013).
