Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
117.HeringdoCzapskiego
59
pisanewpoczątkumaja
skreślone15maja10
Szaleństwochybazdecydowało,żetamtenbłotnisty
listwysłałem.Niestrach,niewstyd,żekompromituje
mnie–ależejestkrzywdzącyMirona.
Zaledwienapisałemtozdanie–jużpodkoniec
załamałasięwemniepotrzebasamoukorzenia.Już
chciałempoprawić„krzywdzącyMirona”na„może
krzywdzącyMirona”.
Ciągleniewiem–raczejwiem–żepowodumojej
pretensjiwlistachniewyklarowałem.Toniesprawa
ambicjiautorskiejitargo„moje”„twoje”.
Toniesprawazdradyczypretensjaozdradzenie
mnie.
Toniesprawakłamstwanawet,asprawa
procesuzakłamywaniasiebiemająca
wsobiecośprzerażającego:jaknowotwór,jak
przenoszeniesiękomórek(tkanki)wątrobynatkankę
płuc.Ubytkiiprzybytki;deformacje–jakprzytrzęsieniu
ziemi.Nieświadomość(może)uchoregotegoprocesu–
araczejnieświadomośćświadka,którynagleznajduje
dół–gdziewczorajbyłagóra.
Ipotymnawetprzyuświadomieniuchorego,który
przysięgaozachowaniuwprzyszłościśrodków
prewencyjnychidajenajszczerzejprzyrzeczeniaimożliwe
gwarancje–widziszznówtewpełzaniaicyrkulacje–
konsekwentneinieubłagane.
Toniesprawamoichstratczyzysków–alefakt,
żetensampotencjałpartnerapracującynawspólną
przyjaźń,angażującyciebiewewspólny
proces–tensampotencjałwjakimśmomenciezaczyna
(bezwstrząsu)pracowaćnazniszczenieśladu
poTobie.(Topewnietrwarównocześnie).
Możetomożnanazwać„poszukiwaniemczasu
straconego”,aniemorderstwemwstecznaczasie
