Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wwyobrażeniuwspólnegoprzeznaczenia,którejest
podstawąrozróżnieniatego,cowżyciuświęte,itego,
cotakieniejest”40.
Wtymznaczeniuteatrautentyczny–„religijny”–nie
tylkostanowiantidotumnawulgarność,wjakąpopadły
inneśrodkiwyrazu,alejesttakżeniezastąpionym
narzędziemrefleksjiiwgruncierzeczymodelemdla
wspólnotduchowych,doktórychdążyłChiaromonte:
grupaosób,aktorów,wyodrębnionazeświata,która
jednocześnieoddajesiętemuświatu,publiczności,
zapomocąsłowa.Teatrzatempozwalałnaświetlić
inaczejniżpolitykawpotocznymrozumieniuprawdziwy
problemleżącyupodstawniezadowolenia
współczesnych,to,czego„właśnieżądamechaniczny
świat,wktórymżyjemy:żebystosunkiemmiędzy
jednostkąaświatem–czymśnajbardziejosobistym
iintymnym–kierowałrachunek,racja«obiektywna»,
«pożytek»społecznyitympodobne.Właśnietetak
zwaneracjeobiektywne,obliczenia,użyteczność,
obietnice
welfare
’upowodujątragiczneodseparowanie:
1)jednostkiodwszechświata,2)jednostkiodinnych
ludzi,ajeszczebardziejodżyciawewspólnocie,
zewszystkim,cozniegowypływa,jeśliidzie
opostrzeganieboskości(którenigdyniemożebyć
wyłączniejednostkowe),atakżeo«naturalne»tempo
iharmonię,poczynającodgestykulacji,akończąc
naobrządkachreligijnychidziełachsztuki”41.
Niepowinnowięcdziwić,żediagnozującbolączki
współczesnegomuspołeczeństwa–aleszłoosprawy,
którychkorzeniesięgałydalekowprzeszłość–„ateista”
Chiaromonteupatrywałichźródławutraciepoczucia
sacrum
.Potym,jaktradycjahumanizmuponiosłaklęskę,
karazaowąὕβρις42,jakąpoczęściokazała,zmierzch
historycznychreligii,wyznaczającychhoryzont
społeczeństw,niezaowocowałnarodzinamireligii
człowieka–nastaniemkrólestwafilozofii–lecz,
przeciwnie,nowąformązabobonu–równie,amoże
jeszczebardziejnienawistnąodjegoformpoprzednich,
ponieważ–wodróżnieniuodnich–opartąna„złej
