Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wczłowiekaChiaromontenietraciłnadziei,żeferment
młodzieżowy,któregobyłświadkiem,niezaowocuje
wyłącznienowymkonformizmem,odwrotnym,lecztej
samejnatury,cokonformizmspołeczeństwaojców,ale
takżeautentycznienowąenergią,prawdziwąodnową
„duchową”.Jakmożnawnioskowaćzewzmianek
zawartychwlistach,nadziejętępodzielałaipodsycała
Melanie,copotwierdzałyprowadzoneprzezniąspotkania
zmłodzieżą.
Chiaromontedostrzegałprzejawyodnowy
wdoświadczeniachpozorniebardzoodległychodpolityki,
którejednakdlaniegomiaływymiarjednoznacznie
polityczny.Dlategoteżzeszczególnym
zaangażowaniempisałdoMelanieomłodzieżowych
zespołachteatralnych,któreodkrywałidążył
donawiązaniaznimiautentycznegodialogu,
niemożliwegoinaczejniżprzyokazjifortunnychspotkań.
Niebyłtojedynieentuzjazmkrytykateatralnego,
wzruszonegodowodamibezinteresownegoumiłowania
teatru–jegozdaniemcimłodziludzieprzywracali
teatrowiprawdziweznaczenie,jakiemiałwzaraniu,
wartość
katharsis
.
Teatrbowiembyłgestemekspresyjnymi„sakralnym”
środkiemautorefleksjispołeczeństwa,rytuałem,który
obnażałjegostrukturęgłęboką,naturę„boską”imroczną
–dlastarożytnychprzeznaczenie.Sterowałprawami
społecznyminiezależnieodpozorówikonwencji.Teatr
jestmiejscem–jakpisałChiaromontewewstępie
do
Lasituazionedrammatica
–gdzieosądzasię„prawo
ludzidodziałaniatak,jakdziałają,awyrażonyosądjest
sądemspołeczeństwaosobiesamym[…].Teatrjestową
instytucjąspołeczną,którejfunkcjąjestuwolnienieżycia
zbiorowegoodpodskórnychfermentów,odzamętuiod
zniewoleniabytuindywidualnego.Tym,którzymówią
oteatrzereligijnym,należyodpowiedzieć,żesamfakt,
iżwzywaonwspólnotędozastanowieniasięnad
znaczeniemludzkichdziałańiocenywłasnegosposobu
działaniawedługtegoznaczenia,potwierdzaiumacnia
spójnośćiporozumienieświadomościjednostek
