Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Sekwanyspinającażelaznymiklamramimostówwielkieroz-
pęknięcieziemi–wszystkotonarzucawrażeniegotyku,który
miastwybiegaćswobodniekugórze,wdarłsięostrymiklina-
miwzielonąrówninę.
(MZ,s.397–389)
KatedraNotreDame,niekwestionowanysymbolParyża,zdaje
sięnarzucaćmiastuswójgotyckicharakter,aprzecieżposiada
onarównieżswójpoetyckiwizerunek.
Wyszydzonyioplutyspośródpoczwarrozdziawionychdesz-
czem
wiem:Coznaczęjażywyokrokodfilarów!
Temuryzodrąbanychskał–jakłbyponademnie
zmartwychwstajązsarkofagu.
Ktowstrząsnąłtąciemnością,nagiął–
iogarnął?13
–pisałPrzybośwtomieRównaniesercaz1938roku.Utwór
Notre-Dameotwieracyklwierszyoparyskiejkatedrze,alesta-
nowinietyleżopisarchitektonicznegoprzedmiotu,ilezapisjego
widzenia.ZdaniemAdamaDziadka:
Wtychwierszachwzrokispojrzenieskierowanesąnaprzed-
miot,człowiekpatrzynaprzedmiot,dokonujesiętuswoiste
starciezprzedmiotem.Wstarciutymniechodzioproste
odtworzenieprzedmiotu,aleraczejoodtworzeniestanuemo-
cjonalnego,wjakimznajdujesiępodmiotpatrzącynaten
przedmiot14.
Dziełosztukiarchitektonicznejstanowitujedyniepretekst,by
opowiadaćowłasnychprzeżyciach,byodtwarzaćwłasnestany
emocjonalne,tymsamymkierującuwagęczytelnikanatekst
13J.Przyboś:Notre-Dame.W:Idem:Rozbłyskznaczeń.Wybórpoezji.Łódź
1986,s.118.
14A.Dziadek:Obrazyiwiersze.Zzagadnieńinterferencjisztukwpolskiej
poezjiwspółczesnej.Katowice2004,s.33.
•
20
•
