Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–groszek–
aservilhas
(az-erwiliasz)albo
–tramwaj–
oelétrico
(u-eletriku)–szerokosię
uśmiechamy,wymawiającnapoczątku„e”.Prawda,
żetoczystaprzyjemność?
Porozumiewającsiępoportugalsku,wartopostawić
namocnąekspresjęiwyrazistąintonację,
conapoczątkumożestanowićdlanaswyzwanie.
Wtymjęzykusłychaćnajróżniejszeemocje.Jeślichcesz
brzmiećjakPortugalka,podkręćgłośnośćidajodczuć
rozmówcyswojezaangażowanie.Tojęzyk,wktórym
częstosłychaćzdziwienie,przekorę,ironięalbośpiewne
niedowierzanie.
–Asério?!
(a-seeeriu?!)–Naprawdę?!
–Achas?!
(aszaaasz?!)–Poważnie?!
–Niektórymprzynaucepomagawejścienaambicję.
Niezapomnę,kiedynamoje:„Tojestnie
dowypowiedzenia!”pokazałaśmifilmikzpapugą.Ptak
śpiewałpiosenkę,którąznakażdyportugalski
przedszkolak.Wśródbohaterówtejopowieścijestdona
Chica(wym.szika)ikot,autwórwwarstwietekstowej
jestconajmniejkontrowersyjny.
‒Prawda,żedziała?Uczyłyśmysięflagowegoutworu
portugalskiejpiosenkidziecięcej,czyli
Atireiopau
aogato
(atirei-u-pau-au-gatu).Jużsamtytułbrzmi
niepokojąco:„Rzuciłemwkotapatykiem”.Zdziką
przyjemnościąuczętejpiosenkidzieciakipolskich
znajomych.Potrzechpowtórzeniachśpiewają
bezbłędniefrazy,któretakjakpowiedziałaś,dorosłym
wydająsięniedopowtórzenia.Podmiotliryczny
opowiada,jaktozbliżejnieokreślonychprzyczynrzucił
wkotakijem.Odrazuuspokojęczytelnika,żezwierzak
nieodniósłpoważniejszychobrażeń,zato
dona
