Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
I
Łódźjestdlamnietekstem,któryukładasięwopowieśćohisto-
rycznymispołecznymdoświadczaniunowoczesnościwjejlokalnym
wymiarze.Literackiereprezentacjemiastawyrastajązjegokrajobrazu,
zkonkretnejprzestrzeni,zcharakterystycznychscenispołecznych
praktyk,które,jeślinawetnależąjużtylkodoprzeszłości,niezbywal-
nymiskładowymipamięci1budującejlokalnąspecyfikęiodrębność.
Bodajnajsilniejuświadomiłemtosobie,natrafiwszynawierszJerzego
WaleńczykaWpółdodziesiątej2,napisanyuschyłkulat50.:
Wpółdodziesiątej
Starerobotnicewsiadajądotramwaju,
Kiedynadworzeskomlibezdomnamgła.
Wchodzązcieniemświatławsercu,
Siwydzieńsiękończy,
Aterazrozmowaofabryceiludziach
Padanadłoniespękane,
Aterazgłowązawieszonąwpółsen
Poruszawagonrytmicznie,
Poruszagładkiewłosy,
Pachnąceoctemiwełną,
Itylkowzrokmójwyciągam
Pocierńświatławichsercu
Imyślę:miastomojemiasto,
Totwojedziecizmęczone
Kołysząsięjakwodorostyprzybrzeżne.
1Omiejskiejpamięci,praktykachpamiętaniaizapominania,zob.sze-
rzej:UrbanMemory.HistoryandAmnesiaintheModernCity,red.M.Crinson,
London-NewYork2005.
2J.Waleńczyk,Wpółdodziesiątej,w:tenże,Blaszanykogut,Warszawa
1959,s.47.