Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ajaomałoniewyleciałemzłódkiibyłbymwypadł,gdybystary
Simonsniepuściłrumpla[3]inieschwyciłmniezanogi.Toporządny
chłoptenstarySimons.Anitrochęniemamżaludoniego,żegdera
nanastakczęsto.Przeklinałmniecałyczas,trzymającmniezanogę,
aletobyłjegosposóbostrzegania,bymniepuściłzrękiliny.Stary
Simonsprędkosięunosi,toprawda.Nie,nietenjasnowłosy,totamten
zbrodą.Gdyśmygowciągnęlidołodzi,jęczał:„Oj,mojanoga!Moja
noga!”iprzewracałoczami.Pomyślciesobie,takiwielkichłop,
amdlałjakdziewczyna.Czyktóryzwasmdlałbyodukąszeniatakiego
haka?Bojatonie.Takikawałekwlazłmuwmięso!–Pokazywałhak,
którywtymceluprzyniósłzesobąnadół,iwywołałwielkiewrażenie.
–Tośmieszne,doprawdy!Żetamdużokrwistracił,tosięrozumie.
Jimpomyślał,żetonieładnietakprzechwalaćsięswymiczynami.
Huraganwywołałwtymchłopcurówniefałszywyheroizm,jakwnim
strach.Gniewałsięnatenbrutalnyspisekniebaiziemi,który
gozaskoczyłniespodzianieiogłuszyłgotowośćnawszystkie
niebezpieczeństwa.Gdybynieto,byłbynawetrad,żenieprzystąpił
doczynu,skorotakprędkodałosiętozałatwić.Poszerzyłswoje
wiadomościbardziejniżci,którzytejpracydokonali.Gdywszyscy
będąsięwahać,on,czułtodoskonale,będziewiedział,jakdziałać
wobecgrozywzburzonegooceanuiwichru.Wiedział,cootym
myśleć.Nieczułwsobienajmniejszegowzruszenianawspomnienie
nawałnicyiostatecznyskutektegowypadkubyłtaki,żetrzymającsię
zdalaodhałaśliwejgromadychłopców,drżałnowążądząprzygód,
wierzącwswąniezachwianą,wszechstronnąodwagę.
[1]Giętkabalustradaotaczającaburtęstatku.
[2]Urządzeniezruchomychblokówilin,służącedopodnoszenialubopuszczania
szalupy.
[3]Dźwigniadopodnoszeniasteru.
