Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
naszychmartwychdzieci.Niewiemjakszanownikole-
dzy,alejauważam,żekażdeznichmaniezbywalne
prawoprzenikaćprzezściany,doświadczającżyciapo-
zagrobowegowtakisamsposób,wjakiinamdanego
byłoodzawszedoświadczać.Pamiętajmy,żetoodnas
zależy,jakiezaświatytworzymydlaprzyszłychmar-
twychpokoleń–włączyłsiędodyskusjijedenzdwóch
nierozpoznanychwcześniejprzeznikogomężczyzn,
ubranywdobrzeskrojonygarnitur.Byłtonieżyjący
prezydentStanówZjednoczonych,RichardNixon,od-
ruchowoprezentującysztuczny,wyborczyuśmiech.
–Couważareszta?
WiesławpodpytałBuddy’egooto,kimjestNseplenią-
cykurdupelzrękąwklapiekamizelki”iNuśmiechnięty
dziadekwgarniturze”,alezanimzdążyłusłyszećodpo-
wiedź,obydwajponowniezostaliuciszeniprzezpoiry-
towanegoichdonośnąrozmowąurzędnika.
TymczasemnascenieCezarrozglądałsięnaboki,
aAleksanderWielkiczekałnato,copowieKleopatra,
bymócsięzniązgodzić.Tazkoleiopowiedziałasięza
koncepcjąWinstonadotyczącąsabotażufinansowania
projektu,poczymkoncepcjęwrekordowymczasiepo-
parłrównieżAleksander.
–Czytojużwszystkiepropozycje?
Cezar,któryzostałzamordowanypodczasbardzopo-
dobnegozebrania,pogładziłtrzęsącąsiędłoniąswoją
przeźroczystątogę,odnajdującwniejpalcamiliczne
otwory.Wziąłzbędny,głębokioddechiwymamrotał
podgarbatymnosemautomotywacyjnąfrazę,któraod
ponaddwóchtysięcylatdodawałamuotuchyprzywy-
stąpieniachpublicznych.
19
