Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
25
piszeomistycznejekstazie,którajestnietylkodoświadczeniemduchowym,ale
równieżcielesnym.Wdalszymciągujestwięcmowaoobrazowaniusomatycznym,
jednakwkontekściemistycznejekstazy.
Rozdziałszóstytraktujęzkoleijakostudiumprzypadku.Ukazujęwnimnaj-
obszerniejszyzsiedmiusymbolicznychtekstówKucharskiegoporuszającychwątki
teologiczno-filozoficzne,azwiązanezantropologiąisymbolikąeklezjalną.Towłaś-
niewJeruzalem,miastoKrólawielkiegoKucharskiwyjaśnia,czymjestwewnętrzne
królestwoczłowieka,któryjestuszczyturozwojuduchowego–człowiekazjedno-
czonegozBogiem.
Podkreślmy,iżwrozważaniachKucharskiegomożnadostrzecdwieścieżki.
Pierwszajestściśleteoretyczna;autorodwołujesiędofilozoficznychiteologicz-
nychrozważańoroliwyobraźniwrozwojuintelektualnymiduchowymczłowie-
ka,podczasktóregoimaginacjamabyćnakierowananaosobęJezusaChrystusa,
czywręczwypełnionaNim
81.Druga,bardziejtwórcza,sytuujewyobraźnięwsa-
mymcentrummetaforycznychobrazówjakoichźródło.Wtensposóbłatwopoznać
zapleczeintelektualnekarmelity,prześledzićzwiązkizpoezjąreligijnąorazźródła
kaznodziejskiejinspiracji,atakżeindywidualnepoglądy(wypracowanenapod-
stawieteologiczno-filozoficznejtradycji,będącejejtwórcząkontynuacją,anieza-
przeczeniem)orazoryginalnemetaforyczneimistyczneobrazyobecnewyłącznie
wtwórczościKucharskiego.Tymostatnimchciałabympoświęcićnajwięcejuwagi,
traktującjenietylejakowytwórliterackiartysty,jakożenietarolainteresowała
siedemnastowiecznegokarmelitę,ilejakoobrazybędącejęzykowymodzwiercie-
dleniemmistycznegoprocesu–procesudążeniadodoskonałościizjednoczenia
zeStwórcą
82.Jakpiszeautor:n[ł]ludzieprzezcnotyzBogaizaśdoBogasię
wracają,wktóregowszedszyBogamisięprzezłaskęstają,jakobyjednomorze
zNiem”(I174)
83.
81Barokowatwórczośćzakonnanodsłaniaduchowośćzorientowanąnaosobęludzką,chrześci-
jaństwopojęteegzystencjalnie,głębokąrelacjęmiędzyBogiemaczłowiekiem”,njestprojektem
przemianyodbiorcy”(M.Nawrocka-Berg,Dziwneświatykarmelitanek.Próbaczytaniazakonnych
kantyczek,w:Konceptwkulturzestaropolskiej,red.L.Ślęk,A.Karpiński,W.Pawlak,Lublin2005,
s.275);nWyobraźniapoetówchrześcijańskichprzenikaosobę,jestintrospektywnaiotwartana
egzystencję.Jejzasadniczącechąjestchrystocentryzm.[ł]Rdzeńwyobraźnitwórcychrześcijań-
skiegotougruntowanawosobieludzkiejihistoriiwolaszukaniaprawdyiopcowaniazbytem”
(tamże,s.274–275.Zob.też:A.Czyż,Władzamarzeń.Studiaowyobraźniitekstach,Bydgoszcz
1997,s.72).
82A.Walerich,dz.cyt.,s.9.
83Jakpisześw.JanodKrzyża:nWtychzaślubinachdokonujesiętakścisłepołączeniedwóch
naturitakiezespolenieludzkiejiboskiejnatury,żenietracącboskiegobytukażdaznichzdajesiębyć
Bogiem”(DGKII22,5).
