Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
7
czośćzłożonazutworówzapisanych(więczastygłychwostatecz-
nejformie),aletreśćwprocesie,treśćewoluująca,Dwydarzająca
się”wróżnymczasieiwróżnejformie.Poczuciebezradnościwo-
becwielowymiarowych,skomplikowanychkonstrukcyjnie,rozwija-
jącychsięwczasie,multimedialnychiperformatywnychpropozy-
cjiartystycznychnieulegawtymprzypadkuznacznejredukcji.To,
cozyskuję,tomożliwośćjegosfunkcjonalizowania.Istniejąbowiem
przesłanki,bytrudnościinterpretacyjnepotraktowaćjakozjawisko
zaplanowaneipożądaneprzezartystę.Jakosprowokowaną,specy-
ficznąreakcjęodbiorcy–jednegozuczestnikówkomunikacji.
Przyjętymprzezemniezałożeniomodpowiadakonstrukcjaksiąż-
ki.Wpierwszejczęścizarysowujęschematrozmaitychpostawkry-
tykówibadaczywobecniekonwencjonalnejpropozycjiartystycznej
Świetlickiego1.Reakcjenegatywne,niejednokrotniezdradzającesil-
neemocje,utrwaliływizerunekartystykontrowersyjnegoiobrazo-
burczego.Wśródgłosówwyważonychpojawiająsięwartościowe
propozycjeodczytańtekstówautoraSchizmywkontekściejegodzia-
łalnościmedialnej,zwłaszczamuzycznej:PawłaPróchniaka,Karo-
laMaliszewskiego(obaj–dopewnegostopnia),PiotraŚliwińskiego,
JoannyOrskiej,KrzysztofaGajdy,PiotraŁuszczykiewicza,Izoldy
Kiec,atakżeskupionegonaprzejawachcielesnościwtekstachlite-
rackich–AdamaDziadka.Ichanalizadoprowadzadownioskuoko-
niecznościpodjęciainterdyscyplinarnychiintermedialnychbadań,
dlaktórychpodstawowąpłaszczyznęmetodologicznąstanowiąteo-
riezzakresuperformatyki,somatoestetyki,antropologiiwidowisk
1TezaoniekonwencjonalnościdziałańŚwietlickiegojestoczywiściere-
lacyjna,odnosisięściśledokontekstuprzełomu989wpolskiejpoezji.Szerzej
postrzeganahistorialiteraturyświatowejznaprzykładywielutwórców,któ-
rzypodobnieintensyfikowalisłowoprzyużyciuróżnorodnychelementówpo-
zaliterackich–odHomerapocząwszy,przezśredniowiecznątradycjęwę-
drownychpoetów(twórczośćtrubadurów,chansonsdegeste,CarminaBurana
iin.;tradycjaopotencjalewywrotowymzobrazowanaprzezWacławaBeren-
tawpowieściŻywekamienie),romantyczneDpieśnigminne”,modernistycz-
nesynestezje(np.ArthurRimbaud)idekadenckiegryzwłasnąegzystencją
(m.in.KazimierzPrzerwa-Tetmajer,StanisławIgnacyWitkiewicz),awangardo-
wądziałalnośćtwórcówdwudziestoleciamiędzywojennego,tradycjękabaretu
literackiego,literacko-muzycznątwórczośćBertoltaBrechta(tunaszczególną
uwagęzasługujeutwóropolskimtytuleJennypiratka[tłum.W.Broniewski]
zOperyzatrzygrosze,zktóregoŚwietlickizaczerpnąłmotywpirackiegostatku
wwierszu-piosenceOpluty),ażpostrategieegzystencjalno-artystyczneMichela
Houellebecqa.
