Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wybiórczo.
Najtrudniejszejestopisanieludzi,zwłaszczatych
najbliższych.Sązresztąwśródnichtacy,którzy
–jakkolwiekwmoimżyciuodgrywaliznacznąrolę
–byliściślezwiązanizokreślonymtłem,otoczeniem
iczasem.Obraztakichludzidajesięnajłatwiej
odtworzyć,jestonwpewiensposóbstatyczny,oni
samizbiegiemlatdostępnychmoimobserwacjomnie
podlegalidostrzegalnymzmianom.Natomiastznacznie
trudniejjestscharakteryzowaćosobynajbliższe,
zktórymisiężyłowielelat,takżezmieniałosię
wielokrotnienietylkotło,naktórymsięjepamięta,ale
przedewszystkimonesame–napoczątkuludzie
młodzi,potemdojrzali,wkońcustarzy.
Usilnienamawiałammęża,żebyteżspisałswoje
wspomnienia.Jakkolwiekwobraziejegodzieciństwa
ilatszkolnych,zewzględunatensamczasakcji,
niektórerealiasąpodobne,tojednakinneotoczenie
–wielkiemiasto–inneśrodowiskoiinne
uwarunkowaniaspołecznepowodująznaczneróżnice
wwieluszczegółach.Pokazująonezarównojego,
zupełnieinneniżmoje–choćniemniejinteresujące
–pochodzeniespołeczne,jakicałkiemodmienne
środowisko,otoczenie,warunkiżyciawielkomiejskiego
dziecka,apotemchłopca,jakimbył–jakżeróżne
odtychwniewielkim,prowincjonalnymmieście,
wktórymjadorastałam.Wjegowspomnieniach
zdzieciństwawidocznajestteż–takmisięwydaje
–odmiennaniżudziewczynkiwrażliwośćchłopca
naszczegółyżyciacodziennegoiinnahierarchia
ważnościinformacji,któresięutrwaliływpamięci.
Tosamodotyczyrównieżwpewnymstopniupięciulat
jegoprzedwcześniedojrzałegożyciawokupowanej
Warszawie–stolicyPolskipodziemnej,którabyła
miastemwówczesnejEuropie(inietylkoEuropie)