Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zcharakterystycznejbiałejcegłysilikatowej
naotoczonymzieleniąosiedluniewielkichbloków,które
lokalnaspołecznośćnazwałaPiechotkowem(jestteż
stronapodtąnazwąnaFacebooku).Kiedyś,wkońcu
lat50.,trafiałoononapierwszestronygazet.
Przywożonotuwycieczkizagranicznychdziennikarzy,
żebypodziwialipierwszewWarszawie
niesocrealistyczne,nowoczesneiprzyjazneludziom
osiedlemieszkaniowezpięknymplacemzabaw
wcentrum.
Dowiedziałamsię,żepaniMariacałyczasmieszka
naBielanach,żejesteśmywłaściwiesąsiadkami.
Postanowiłamnagraćjejrelacjębiograficznądla
ArchiwumHistoriiMówionejwDomuSpotkań
zHistorią.AnnaBrzezińska-Czerska,pomysłodawczyni
renowacjitzw.muszlibielańskiej(przeplotnizplacu
zabawprzySkalbmierskiej),poznałamniezpanią
Marią.Zaczęłamodwiedzaćjąwdomuprzyulicy
Kleczewskiej,naosiedlu,którePiechotkowie
zaprojektowalijakoczłonkowielokalnejinicjatywy
spółdzielczej„Wspólnota”.Mieszkalituod1962roku.
Podziwiałamwichogrodziepięknykasztanowiec,który
panMaciejzasadziłprzedponadpółwiekiemjako
kiełkującykasztanek.Zafrapowałamnietarzadka
wWarszawieciągłość,jednośćmiejscapracyiżycia.
Byłampodwielkimwrażeniemosobowościpani
Marii.Trudnobyłomiuwierzyć,żezbliżałasię
dosetnychurodzin.Byłaosobąaktywną,ożywym,
krytycznym(isamokrytycznym)umyśle,zpoczuciem
humoruidystansem,skromnąibezpretensjonalną.
OstatniądekadężyciaspędziłabezMacieja.Zapytana
wczasienagrywaniarelacjionajtrudniejsze
doświadczenie,odpowiedziała,żebyłatojegośmierć
ikoniecznośćżyciadalej.Nieumielibyćbezsiebie.
Musiałasiętegonauczyćwwieku90lat.Kontynuowała
