Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wwydzialekryminalnym,trzylatatemuprzeszedłnaprzepisową
emeryturę.Tostanowiłopoczątekkońca.
—KomisarzSylwesterSkierczyński—rzuciłjużodprogu
mężczyzna,niemarnującczasunapodejściedostołuzaopatrzonego
wdwakrzesła.UsiadłnaprzeciwkoMartyibezogródekprzeszedł
dosedna.—Zostałapaniaresztowananapodstawieartykułu
trzynastegokodeksukarnego…
—Zabiłam—szepnęła,dalejanalizującwzórnadrewnianym
blacie.
—Dlapolicjantatakiewyznanienapoczątkuprzesłuchania
toniebotycznanagroda,alemożezaczniemyodpoczątku.
—Sylwesterwłączyłmagnetofoniprzystąpiłdosporządzanianotatki.
—Onnieżyje…
—Pewnościcodotego…
Urwałwporę,doskonalezdającsobiesprawę,żewydobędzie
zpodejrzanejzdecydowaniewięcejinformacji,jeślisamograniczy
mówienie,skupiającuwagęnapodstawowychpytaniach.Zresztą
siedzącazeskulonymiramionamikobietawzbudzaławnimdziwne
uczucia.Odpierwszejchwilitowarzyszyłomunieodpartewrażenie,
żegdzieśjużjąwidział.
—Jatowiem,sprawdziłampuls.—Uparcietrwałaprzyswoim.
—Proszędaćmidokończyć,araczejrozpocząćprzesłuchanie
zgodniezprzepisami.Muszępaniąpowiadomić,żemapaniprawo
doadwokataiwszystko,cozostanieprzezpaniąpowiedziane,może
zostaćużyteprzeciwkopani…
—Toniemaznaczenia—przerwałakolejnyraz,aninamilimetrnie
podnoszącgłowy.—Zabiłam.
—Usiłowaniezabójstwatojeszczeniezabójstwo…—podjął
pokrótkiejprzerwieiskończyłwpołowiezdanianadźwięk
otwieranychdrzwi.
—Komisarzu,mamnadzieję,żeniezapędzasiępanwnieswoje
rewiry.
MarlenaFabiańska,zwananakomendzie„bezkompromisowąsuką”,
zyskałaprzydomekzbardzoprostejprzyczyny—wszystko,absolutnie
wszystkomusiałoprzebiegaćpojejmyśli,szczególniekiedyistniał
choćcieńszansy,żemogłaniemiećracji.Wtedyzaczynaładziałać
zjeszczewiększymzacięciem.
—Paniprokurator,niespodziewałemsiępaniwizytytakszybko.
—Skierczyńskinatychmiastwstałiwyciągnąłrękęnapowitanie,ale
zostałzignorowany,ajegokrzesłooczywiściemomentalniezajęła
