Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Podobnojakiśspecjalistastwierdził,żedalejnie
dasięrzucićczłowiekiemotejwadze.Zanimsię
wzięliśmydoroboty,milicjantzawołałkogośztego
gospodarstwaipowiedziałmu,żejeślizażyczymysobie
czegośnarozgrzanie,tomająnamdać.Ciepłegomleka
czynawetwódeczki.
Bielawskisięuśmiecha.
–Tociekawedoświadczenie–mówi.–Zjednej
stronypatrzęnawas,azdrugiejjakimiśwewnętrznymi
oczamioglądamtamtomiejsce.Widzęjecoraz
dokładniej…
Sięgapokawę,wypijałyk.
–Alewracającdowłaściwegowątku.Omówiliśmy
techniczneszczegóły,założyliśmyskafandry
izaczęliśmyprzeszukiwaniastawu.
–Skojarzyliście,żeszukaciewłaśnieAlinki?
–Tak.Chybatak.Zapamiętałem,żebardzo
chciałemjąodnaleźć.Chciałem,żebytosięjuż
skończyło.Teprzedłużającesięposzukiwania.
–Októrejzaczęliściepracę?
–Okołodziesiątej.
Naszrozmówcabardzodokładnieopowiada,jak
towyglądało.Wreszcieoznajmia:
–Poparugodzinachznaleźliśmy…
Wbijamywniegowzrok.
–Znaleźliście?Zwłoki?Dziewczynki?
Kręcigłową.
–Nie.Zatopionegomalucha.Fiata126p.
Poinformowaliśmyotymmilicjanta,którykazałnam
