Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
rozdział2
Niechz-oznaczazwolnieniezesłużby,p-chorobępsychiczną,w-wniosek
ozwolnieniezesłużby.Paragraf22możemyzapisaćjako:
(z(pw))(pw))¬z.
Powyższezdanietoimplikacjaijednocześnieprawologiki,czylitautologia.Jest
zawszeprawdziwebezwzględunaokoliczności,różnewartościlogicznejego
składników.
Spróbujmytowykazać:
Załóżmy,żetwierdzeniejestfałszywe.Oznaczałobyto,żezdaniatworzącear-
gumentyzałożeniaprawdziwe,ateza(wniosek)jestfałszywa.Posługującsię
klasycznymoznaczeniem:wl(p)=1(wartośćlogicznazdaniap-prawdziwego
wynosi1),wl(p)=0(wartośćlogicznazdaniap-fałszywegowynosi0),mamy:
wl(z(pw))(pw))=1iwlz)=0.
Pierwszezdanietokoniunkcja,którajestprawdziwatylkowtedy,gdywszystkie
jejczynnikiprawdziwe.Wkonsekwencjimamy:
wl(z(pw))=1iwl(pw))=1iwlz)=0.
Skorowlz)=0,musizachodzićwl(z)=1.
Podstawiającwartość,otrzymujemy:wl(1(pw))=1.Wprzypadkugdy
całaimplikacjaipoprzednikprawdziwe,tonastępnikteżmusibyćprawdzi-
wy,czyli:
wl(pw)=1.
Oznaczato,żewl(p)=1iwl(w)=1.
Wiadomojeszcze,żewl(pw))=1.Wstawiającwmiejsceporazwwyliczo-
newartościlogiczne,uzyskujemy:wl(1(¬1))=wl(10)=01.Otrzymu-
jemysprzeczność.Zdaniewsensielogikiniemożebyćjednocześniefałszywe
14