Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.TEORETYCZNEPODSTAWYORAZPRZEGLĄDWYBRANYCHBADAŃ…
5.Oceniajuczeniesięuczniówwkontekściecodziennejpracywklasie,aniejakowydarzeniaodręb-
ne.Nauczycielkonstruktywista,zdaniemD.C.PhilipsaiJ.F.Soltisa,będziepracowałwsposóbana-
logicznydodeweyowskiegonauczycielaprogresywnego.Będziezaciekawionypomysłamiuczniów,
aniepoprawnością”(J.B.Prideaux,D.C.PhilipsiJ.F.Soltisza:A.Kalinowska2019,s.37–38).LeeS.
Shulmantwierdzi,żewiedzamerytorycznawzakresiematematykiniewystarczadonauczania
przedmiotu.Potrzebnesątrzykategorienauczania:znajomośćfaktówipojęć;znajomośćidei
wtreściachmatematycznych;wiedzaoprogramienauczania,potobywiedzieć,wjakisposóbwy-
korzystaćpodręcznikiipomoceedukacyjnedoorganizowaniaprocesunauczania(L.S.Shulman
1986,s.4–14).
Wiedzamatematycznaokreślanajestjakomyślenieczykompetencjematematyczne.D.Klus-
StańskaiM.Nowickapisząodwóchpodejściachdonauczaniamatematyki:orientacjinawynikiorienta-
cjinaproces.Wnabywaniuogładymatematycznejistotnejestdoświadczanierzeczywistościpoznawczej
odnajmłodszychlat,uczeniasięrozumieniaprostychprawideł,znaczeń,cobudujelogicznośćmyślenia
(D.Klus-Stańska,M.Nowicka2014,s.137).
TeoriaosobowościJanuszaReykowskiegojestcentralnymsystememregulacjiiintegracjiczynności
jednostki.Wyróżniasiędwiezasadylubpoziomyfunkcjonowaniajednostki.Wpierwszychlatachżycia
poziommechanizmówpodstawowychopartyjestnadoświadczeniachemocjonalnych.Poziommechani-
zmówwyższychopartyjestnahierarchiczniezorganizowanymsystemiestrukturpoznawczych.Począt-
kowodzieckiemrządząmechanizmypopędowo-emocjonalnepolegającenatym,żedzieckounikaujem-
nychemocjiaposzukujepozytywnych.Wyższaformaregulacjistanowisiećpoznawczą,którapowstaje
wwynikunabywaniaiporządkowaniadoświadczeniajednostkiwtrakcieinterakcjizotoczeniem.Wten
sposóbtworzysięobrazrzeczywistości,którywpływanaorientacjęwotoczeniuimotywacjędodziała-
nia.Opoznawczychreprezentacjachrzeczywistościmożemymówićnadwasposoby:wkontekścieła-
dunkuwartościującego,czylitworzeniasieciwartościorazinformacyjnego,czylitworzeniasiecioperacyj-
nych.Porządkowanierzeczywistościudzieckaodbywasięnasamympoczątkujegoegzystencjiiskładająsię
nato:przedmioty,zdarzeniaiemocje,tworzącswoistąmapęnawigacyjną(S.Guz1987,s.13–15).
1.3.Wkierunkupowinnościedukacjimatematycznej
HelenaSiwekopisujetrzysystemyszkoły:systemszkołytradycyjnej,systemszkołyaktywnejisystem
szkołyemancypacyjnej.Pierwszyserwujewiedzępewną,przekazywanąprzeznauczyciela,którejwinien
nauczyćsięuczeń.Wszkoleaktywnejstawiasięnapraktycznedziałaniauczniów,ichposzukiwaniaroz-
wiązań,smakowaniawbrakachpewników.Istotnajestwymianawiedzymiędzynauczycielemiuczniami
orazmiędzysamymiuczniami,atakżewzajemnepartnerstwo–cośwrodzajunieklastylkoedukatoriów.
Szkołaemancypacyjna,którąmożnaporównaćdoHbudzącejsięszkoły”MargretRasfeldiStephanaBrei-
denbacha,mazazadaniekreowaćwolnychuczniówwmyśleniuiichpostrzeganiu.Towychodzenie
wuczeniupozaschemat,odnoszeniesiędopotencjałówuczniów.Wśrodowiskumatematycznymna
każdymetapieedukacyjnymistotnejestprzyjmowanierolibadacza,akceptacjiporażek,któresłużązbli-
żaniusiędosukcesu.JeromeSeymourBrunerpodkreślałkoniecznośćjaknajwcześniejszegodoświadcza-
niaradościpoznawczejwpostacidokonywaniaodkryćwuczeniusię.Wtensposóbpoznawanienowych
rzeczyiutrwalaniejużnabytych,dzieckobędzietraktowałojakoprzygodęisamosięwtensposóbna-
gradzało(H.Siwek2014,s.6;J.S.Bruner1974;M.Rasfeld,S.Breidenbach2015).
Głównymcelemedukacjimatematycznejniepowinnabyćnaukasprawnościwrozwiązywaniura-
chunków,alerozwijaniemyśleniamatematycznegoudzieci.D.Klus-Stańskamyśleniematematyczne
12
