Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
LadyJaneodwróciłasiędopanaDelamayna.
–Przypuszczam,żezwracamsiędopanadomu?
Nimktórykolwiekzdżentelmenówzdołałpowiedziećchoćsłowo,
kobietazauważyłaogród.
–Jakapięknaposiadłość!Czywogrodziewidzękobietę?Mam
nadzieję,żetonieprzezemniewyszła.
ObejrzałasięizwróciładopanaVanborough.
–Żonapańskiegoprzyjaciela?–zapytałaitymrazemczekała
naodpowiedź.
JakaodpowiedźbyłamożliwawsytuacjipanaVanborough?
PaniąVanboroughbyłonietylkowidać,aleisłychaćwogrodzie,
gdziewydawałapoleceniajednemuzzatrudnionychwobejściu
służącychtakimtonemiwtakisposób,którejednoznacznie
wskazywałynawłaścicielkędomu.Agdybytakpowiedział:„Niejest
żonąmojegoprzyjaciela?”.Kobiecaciekawośćnieuchronniekazałaby
ladyJanezadaćnastępnepytanie:„Ktototaki?”.Agdybywymyślił
wytłumaczenie?Wytłumaczeniezajęłobyczas,aczasdałbyjegożonie
sposobnośćdoodkrycialadyJane.Biorącpoduwagęwszystkie
tewzględy,panVanboroughwybrałnajkrótsząinajśmielsządrogę,
abywybrnąćzkłopotu.Odpowiedziałmilczącymskinieniemgłowy,
którezręczniezmieniłopaniąVanboroughwpaniąDelamayn,nie
dającpanuDelamaynokazjiusłyszeniatego.
Jednakokoprawnikajakzwyklezachowałoczujnośćidostrzegło
gest.
Wjednejchwiliopanowującpierwszenaturalnezdziwienie
bezczelnością,naktórąsobiewobecniegopozwolono,panDelamayn
wyciągnąłnieuchronnywniosek,żecośbyłonietakiżenastąpiła
próba(niedopuszczalna)wmieszaniagowto.Zbliżyłsiędopana
Vanborough,zdecydowanyzaprzeczyćswojemuklientowiprosto
wtwarz.
