Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
WSTĘP
DziśrzeczprzedstawiasięzupełnieinaczejiJeżeliwierzyćstaty-
stykom,niemalwkażdejklasiemożebyćconajmniejjedenuczeń
zADHDiWStanachZjednoczonychjesttonajczęściejdiagnozowane
zaburzeniepsychicznewśróddzieciimłodzieżyiZespółtenwystępuje
takżemiędzyinnymiwEuropie,ChinachczyAfryceSubsaharyjskieji
WPolsceod2009rokuliczbadiagnozsystematycznierośnie1iADHD
zagościłorównieżnastałewróżnychobszarachspołecznychiOza-
burzeniupiszątabloidyipopularneportaleinternetoweiADHDjest
przedmiotemkampaniiinformacyjnych,awprzestrzenipublicznej
funkcjonująstowarzyszeniaifundacjezajmującesięnadpobudliwy-
midziećmiiEtykietkastałasięnawetelementemjęzykapotocznego–
częstoużywamyokreślenia:„MapozytywneADHD”wodniesieniu
dokogoś,ktojestożywionyipodchodzidożyciazpasjąi
Jednymzgłównychcelówniniejszejksiążkijestpokazanie,wjaki
sposóbpewienzespółzjawiskstałsięjednostkąmedyczną,ana-
stępniefaktemspołecznym:wjakisposóbnadpobudliwe
zachowaniezczasemzaczęłobyćsymptomemza-
burzeniapsychicznego?;jakieprocesyspołeczne
sprawiły,żedziecko,uznawanewprzeszłościza
niegrzeczne,naglestałosiępotencjalnymprzed-
miotemzainteresowaniapsychologówipsychia-
trów?;jakzjawiskowcześniejpostrzeganejako
mieszczącesięwdopuszczalnejnormiezostało
oznaczonejakocoś,copozatęnormęwykracza?;
dlaczegoADHDstałosięrozpoznawalnąspołecz-
nieetykietką?
ADHDjestjednocześnieprzedmiotemdyskusji,aniekiedygorą-
cychkontrowersjiiDodziśnieprzedstawionobowiemjednoznaczne-
godowodunaukowegonato,żezespółnadpobudliwościpsychoru-
chowejzdeficytemuwagijestzaburzeniemopodłożubiologicznymi
Chociażzgodacodobiologicznejetiologiijestwdyskursiemedycz-
nymniemalpowszechna,tonadalbrakujejednoznacznychwyników
badań,którewskazywałybynakonkretneorganiczneprzyczyny
ADHDiTaniedokońcaugruntowanawiedzaozaburzeniuprzekłada
sięnaprocesdiagnostyczny,który–pomimodominacjiwyjaśnienia
biologicznego–nadalbazujegłównienaklinicznejinterpretacjiza-
chowańiDotegodochodzirównieżproblematycznośćterapiifarma-
1Danedotyczącepolskiegokontekstuzostanąomówionewrozdziale3i
OrosnącejliczbiediagnozwPolscepiszerównieżAnnaWiteska-Młynar-
czyk(2017a)i
