Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
FranklinD.Roosevelt
Maska„Kimbojęsiębyć?”wnaszymżyciuzawodowymmahistorię
conajmniejtakdługąjaknaszeżycieoileniedłuższą–biorącpoduwagę
historięnaszejrodzinyiinnychspołecznychuwarunkowań.Jednomożemy
powiedziećzdużymprawdopodobieństwem–strachczylęk,niepokój,
napięcie…toreakcje,którewszyscyznamy.Nazywamyjestresemlub
tremąwzależnościodtego,jaksobieznimiradzimy.Mająnasostrzegać
ichronićprzedniebezpieczeństwem–tymobiektywnym(strach)lub
ukrytym,subiektywnym(lęk).Niemożnośćporadzeniasobiezwłasnym
lękiemczystrachemmożeskutecznieparaliżowaćróżneobszarynaszego
życia.Możemybaćsięróżnychrzeczyodzwykłychnieprzewidywalnych
wydarzeń,zktórymispotykamysięnacodzień,poprzezwyimaginowane
potwory,sytuacjeczykatastrofydosytuacjispołecznych,którewiążąsię
zlękiemprzednegatywnąoceną,spotkaniazszefemczywystąpieniem
przedgrupą.Światjestpełenniebezpieczeństw,któreodzawszeczyhały
nanaszeżycie.Dlategopewnie.zbudowaliśmysobiecywilizację,wktórej
możemyprowadzićcałkiemkomfortoweibezpieczneżycie.Jednakmimo
całegowspółczesnegokomfortunieprzestajemysiębać.Zygmunt
Baumanw
Płynnymlęku
przyglądasięróżnymlękomwnaszych
nowoczesnych,wysokorozwiniętychspołeczeństwach.Zauważa,
żewporównaniuwiększościądawnychspołeczeństwprzywiązujemy
owielewiększąwagędopewnościipoczuciabezpieczeństwa,atozkolei
stwarzaparadoksalnewporównaniuzwarunkamiwktórychżyjemy
ipracujemy,poczuciewiększegozagrożenia,przestraszeniainiepewności.
Jesteśmyrównieżbardziejskłonnidopaniki,cozresztąmożemy
obserwowaćnaprzykładziepojawiającychsięokresoworeakcjiinwestorów
giełdowych.
Wkażdymraziezjawiskatenieomijająświatabiznesuidladzisiejszych
menedżerówfunkcjonowaniezarównowdużej,międzynarodowej
organizacji,jakiwmałym,rodzinnymbiznesie,wiążesięnieustannie
zpoczuciemzmienności,niepewnościizwiązanymiznimipoczuciem
zagrożeniaistrachu.Nachwilęobecnązlikwidowaniewszystkichtych
niepewnościniewydajesięmożliwe.To,comożemyzrobić,tooddzielić
lękizewnętrzne,kreowaneprzezinnych,atmosferęwpracy,media,
odlękówwewnętrznych,tych,którymdajemydosiebiedostęp.Możemy
baćsięzwolnieńiutratypracy,alemożemybaćsięteżwyrażania
własnychopiniiieksperymentowania,którebytymzwolnieniommogły
zapobiecchociażwczęści.Lękprzedtym,kimsięjest,stanowitutaj
kluczowąsprawą.Kimboimysiębyć,pracującwbiznesie?Jaktenlęk
wpływananasząkreatywność,potencjał,rozwójwłasnyiorganizacji,
napoczucienaszejmocysprawczejirealizowaniesiebiewświecie?
Proponującprogramyrozwojowezkońmizarządomróżnychfirmniemal
zawszespotykamysięzlękiem.Iwbrewpozoromniejesttozwykłylęk
przekońmi.Wydajesię,żewieluludzinadalwolipakowaćsięnagrzbiet
konianiżpoznawaćsiebiepoprzezćwiczeniazkońmi„zziemi”.Podczas
wielurozmówprzeprowadzonychwfirmachnatematmetody
Horse
AssistedEducation
mogliśmyobserwować,jaknasamosłowo„koń”ludzie
intuicyjniełącząsięzjakimśtajemnymobszarem.Zaspektami,które
chcąświadomielubniepominąćczyteżniechcąichujawniać,sami
