Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wysiłekniebędziesystematyczniepodejmowany,makroekonomiigroziutratakontaktuzrzeczywistością.
Trzeciakwestiaobecnanakartachtegotomudotyczykonsekwencji„niepełności”(niezwartości)
ekonomiijakonauki.ToproblemznanyprzynajmniejodkońcaXIXwieku.Chodziofakt,żenie
mazjawisk,któremożnauznaćzatylkoiwyłączniegospodarcze.Każdezjawiskojestnajpierwspołeczne,
adopierowtórniebadaczmożewychwycićwnimkomponenty,któreuznazagospodarczeczy
ekonomiczne.Proporcjamiędzytym,cogospodarcze,atym,coniegospodarcze,zależynietylko
odczynnikówobiektywnych,aletakżeodpodejściadanegobadacza.Takwięcekonomiajestexdefinitione
wiedząniepełnąitakapozostanie.Ówfaktjestniewygodnydlatychekonomistów,którzychcieliby
tłumaczyćcałośćrzeczywistościspołecznej,istądpewnaniechęćdorozwodzeniasięnadtąułomnością
kongenialnejdyscypliny,zwłaszczatam,gdziewystępująwysokieaspiracjedonaukowościwsensienauk
ścisłych.
Wreszcieczwartakwestiadotyczyuniwersalizmu,araczejpytaniaozakresważnościtwierdzeń
makroekonomicznych.Makroekonomiajestdziedzinąstosunkowomłodą:jejrozwójprzypadanalata
powojenne,lata,wktórychrównieżusystematyzowanazostała–najpierwwUSA,apotemwEuropie
Zachodniej–produkcjadanych.Wielkaczęśćliteraturycytowanejwtymtomieodnosisię–pośredniolub
bezpośrednio–dorzeczywistościamerykańskiej,zeszczątkowymtylkoodwołaniemdowąskiegokręgu
„rozwiniętychgospodarekrynkowych”,takjakbydwietrzecieludzkościświataznajdowałysiępoza
zasięgiemmakroekonomii.Tenstanrzeczyskłaniadozadaniaistotnegopytaniametaekonomicznego,które
dotyczysystemowychgranicważnościwspółczesnychtwierdzeńmakroekonomii.Czysąoneważnetylko
wramachdanegoporządkuinstytucjonalno-gospodarczego,danychinstytucjiikultury?Jeżelitak,
metaekonomiapowinnapomócwzdefiniowaniugranictejważności.Amożesąprzesłanki–jeślitak,
tojakie–abyrozszerzyćzakresowejważnościpoprzezuogólnienietychtwierdzeńwczasieiprzestrzeni?
RozwójmetaekonomiiwPolscew30latpoupadkutzw.gospodarkiplanowejświadczyodojrzałości
polskiegośrodowiskaekonomistów,przechodzącegowetapkrytycznejrefleksjinad„jakością”twierdzeń
imetod,którepozwoliłynawypracowaniezrębówmakroekonomiigłównegonurtu,oraz–itoważne
–zastanawiającegosięnadzakresemważnościtychtwierdzeń.Dlaczytelnikazzewnątrzzaskakującejest,
żetekstyMetaekonomiinienawiązują–nawetwprzypisach–doostatnich30lat,wktórychkraje
postkomunistyczneparałysię„makroekonomią”transformacji.Czyżbytobyłystraconelatametaekonomii?
Niesądzę,dlategomamnadzieję,żetomtrzeciMetaekonomiipodejmiewyraziściewąteksystemowy.
